Ερωτόκριτος 87,9 FM
Χτυπάμε την πειρατεία είναι και φέτος το σύνθημα από τις 3 δισκογραφικές εταιρείες της Κρήτης την CRETAPHON – ΣΕΙΣΤΡΟΝ ΑΕΡΑΚΗΣ – ΦΑΙΣΤΟΣ για να καταπολεμήσουν την πειρατεία και να στηρίξουν την Παραδοσιακή μουσική της Κρήτης διοργανώνουν για δεύτερη χρονιά για μια εβδομάδα και φέτος το χρονικό διάστημα από 27 Νοεμβρίου 2017 έως και 2 Δεκεμβρίου 2017 την πώληση όλων των Κρητικών τους CD στην μοναδική τιμή των 5 ευρώ για τα μονά και των 8 ευρώ για τα διπλά CD.
Στα παρακάτω και μόνο καταστήματα δίσκων…
Κατάστημα Αεράκης στην Πλατεία Κοραή Ηράκλειο.
Κατάστημα Φραγκάκης Οδός 1821 αριθμός 6 Ηράκλειο.
Δισκοπωλείο Φαιστός Μοίρες Ηρακλείου.
Ακούστε παρακάτω το ραδιοφωνικό διαφημιστικό τρέιλερ .
Πειρατεία στο Internet
Τι είναι πειρατεία στο Internet?
Η ηλεκτρονική πειρατεία στο Internet είναι στην ουσία ίδια με την πειρατεία με υλικά μέσα – κλοπή της δημιουργικότητας κάποιων ανθρώπων. Όμως η πειρατεία στο Internet είναι δυνητικά μεγαλύτερης έκτασης γιατί επιτρέπει στη μουσική να αναπαραχθεί, ή μάλλον να κλωνοποιηθεί, να συμπιεστεί και να διανεμηθεί σε όλον τον κόσμο.
Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα?
Πρόκειται για κλοπή μεγάλης κλίμακας και εμποδίζει την εφαρμογή νέων τεχνολογιών για νόμιμη ηλεκτρονική διάθεση μουσικής. Είναι αδύνατη η χρήση μιας τεχνολογίας με νόμιμα μέσα, όταν η ίδια τεχνολογία χρησιμοποιείται παράνομα για δωρεάν διάθεση ενός προϊόντος.
Τι λένε οι αριθμοί?
Το πρόβλημα αυξήθηκε εκθετικά τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά είναι αδύνατο να υπολογιστεί επακριβώς η οικονομική ζημιά της δισκογραφίας. Πριν δύο χρόνια υπολογίστηκε ότι 1 εκατομμύριο παράνομα αρχεία μουσικής ήταν διαθέσιμα στο Internet. Τώρα υπολογίζεται ότι 25 εκατομμύρια τέτοια αρχεία είναι διαθέσιμα μόνο μέσω υπηρεσιών ανταλλαγής αρχείων (π.χ. Napster). Η ανεξάρτητη εταιρία ερευνών Forrester Research υπολόγισε 3 εκατομμύρια downloads πειρατικής μουσικής την ημέρα για το 1999.
Ποια είναι η αντίδραση της μουσικής βιομηχανίας?
Η μουσική βιομηχανία επενδύει σε νέες τεχνολογίες και αναζητά συνεργάτες στη δημιουργία λογισμικού ηλεκτρονικής διάθεσης της μουσικής. Επίσης αναπτύσσει νέες ασφαλείς τεχνολογίες για ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς τους καταναλωτές. Επίσης αναπτύσσει τεχνολογίες προστασίας της μουσικής και συμβουλεύει τις κυβερνήσεις για τη μορφή των σχετικών νομοθεσιών, ώστε οι καλλιτέχνες και οι παραγωγοί να προστατεύονται από την πειρατεία.
Παράλληλα, η μουσική βιομηχανία αντιδρά ενεργά κατά των πειρατών του Internet. Το IFPI έχει δημιουργήσει ένα ειδικό τμήμα κατά της ηλεκτρονικής πειρατείας που χρησιμοποιεί νέες τεχνολογίες αυτοματισμού σε παγκόσμια κλίμακα. Το τμήμα αυτό βοηθά στον εντοπισμό και την προειδοποίηση των πειρατών. Το IFPI υπολογίζει ότι οι ενέργειές του οδήγησαν στην κατάργηση 15.000 παράνομων ιστοσελίδων που περιείχαν πάνω από 3 εκατομμύρια πειρατικά αρχεία μουσικής. Η μουσική βιομηχανία έχει δείξει ότι είναι διατεθειμένη να λάβει επιθετικά νομικά μέσα κατά των πειρατών.
Ποιες είναι οι σημαντικότερες νομικές ενέργειες?
Οι δύο σημαντικότερες ενέργειες πραγματοποιήθηκαν από τις δισκογραφικές εταιρίες των ΗΠΑ, μέσω της αδελφής ένωσης του IFPI, την Recording Industry Association of America (RIAA). Πρώτα ήταν η επιτυχημένη κίνηση κατά της My.MP3.com, που διέθετε δεκάδες χιλιάδες αντίγραφα τραγουδιών στη βάση δεδομένων της και τα πρόσφερε στους καταναλωτές. Ακολούθησαν οι ενέργειες κατά της υπηρεσίας ανταλλαγής μουσικών αρχείων Napster που παρείχε τη δυνατότητα και προέτρεπε στην ανταλλαγή αρχείων που βρίσκονταν στους δίσκους των υπολογιστών των συνδρομητών της.
Το πρόβλημα επηρεάζει μόνο τις ΗΠΑ?
Όχι. Το IFPI κινητοποιεί ένα δίκτυο κατά της πειρατείας παγκόσμιας εμβέλειας με Εθνικές Ενώσεις σε πάνω από 40 χώρες και στις πέντε ηπείρους, με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε πολλές από αυτές.
Τι είναι το Gnutella και το Freenet?
Συστήματα όπως το Gnutella και το Freenet αποκτούν όλο και μεγαλύτερη δημοσιότητα τελευταία. Αυτά είναι παραδείγματα μιας νέας μορφής υπηρεσιών ανταλλαγής αρχείων που λειτουργούν χωρίς κεντρικό server και είναι δυσκολότερο να εντοπισθούν και να αναγνωριστούν. Αυτά αποτελούν απειλή όχι μόνο για τη μουσική, και προκαλούν τις κυβερνήσεις και τις κοινωνίες να αντιμετωπίσουν ένα μεγαλύτερο θέμα, τον έλεγχο του Internet και τη δωρεάν και συνήθως ανώνυμη διάθεση υλικού πορνογραφικού, ρατσιστικού και άλλων ειδών περιεχομένου.
Γιατί η μουσική βιομηχανία δεν ανταγωνίζεται τις πειρατικές προσφορές, αλλά ακολουθεί τη νομική οδό?
Οι δισκογραφικές εταιρίες κινούνται στο Internet, αλλά ομολογουμένως χωρίς να ανταγωνίζονται τους πειρατές. Είναι ευνόητο ότι δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να διαθέτεις μουσική αν δεν χρειάζεται να αμοιφθούν οι καλλιτέχνες ή να σχεδιάσεις μία επιχειρηματική τακτική. Μην ξεχνάτε ότι οι πειρατές δεν παράγουν ούτε επενδύουν στη μουσική. Απλά παρεμβαίνουν στο τελικό στάδιο της διανομής της μουσικής κάνοντας χρήση της τεχνολογίας.
Για τις δισκογραφικές εταιρίες, ο ανταγωνισμός των πειρατών δεν αποτελεί εναλλακτική στρατηγική. Η εξέλιξη ενός νόμιμου περιβάλλοντος ηλεκτρονικής διάθεσης μουσικής δεν είναι ούτε κάτι απλό ούτε οικονομικό. Οι τεχνικές προστασίας της μουσικής χρειάζονται χρόνο για να εξελιχθούν. Η ψηφιοποίηση των πλήρων καταλόγων ρεπερτορίων κοστίζει αρκετά. Η μουσική βιομηχανία σταδιακά θα μπορέσει να περιθωριοποιήσει τους πειρατές λόγω των μελλοντικά παρεχόμενων υπηρεσιών της. Η καθυστέρηση δεν αποτελεί δικαιολογία για κλοπή μεγάλης κλίμακας.
Το πνεύμα του Internet είναι η ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών και ιδεών. Γιατί η μουσική βιομηχανία προσπαθεί να το ελέγξει και να το εγκλωβίσει?
Μπορεί να χρειαστούν και δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί ένας δίσκος. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί συμμετείχαν στη δημιουργία του θα ανταμειφθούν για τον κόπο τους.
Η μουσική στο Internet δεν αποτελεί ορθή χρήση του δικαιώματος αντιγραφής για “ιδιωτική χρήση” και συνεπώς δεν είναι νόμιμη?
Οπωσδήποτε όχι. Μερικές χώρες δεν διαθέτουν, ούτως ή άλλως, την εξαίρεση της “ιδιωτικής χρήσης” στις νομοθεσίες τους περί προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Σε μερικές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, υπάρχουν προβλέψεις για ορθή χρήση (fair use) των ιδιωτικών αντιγραφών, που θέτουν σε λογικά όρια τα δικαιώματα των ιδιωτών. Συγκεκριμένα, ο νόμος 2121/93 “Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας” διευκρινίζει ότι η αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση πρέπει να μην εμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση του έργου, και να μην βλάπτονται τα νόμιμα συμφέροντα των δημιουργών. Ταυτόχρονα ορίζει ότι η ιδιωτική χρήση δεν νοείται στα πλαίσια μιας επιχείρησης, μιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού. Η ηλεκτρονική διάθεση αρχείων μουσικής, ίδιας ποιότητας με αυτή των πρωτοτύπων, που γίνεται κτήμα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο με το πάτημα μερικών κουμπιών δεν διαθέτει τίποτα το ιδιωτικό.
Είναι ζωτικής σημασίας ο καθορισμός διαχωριστικών γραμμών στους νόμους και τις δικαστικές αποφάσεις ώστε το ορθό και το δίκαιο να μην γίνονται θύματα λογοπαιγνίων.
Η μουσική βιομηχανία πολεμάει το Internet γιατί φοβάται τις νέες τεχνολογίες?
Η μουσική βιομηχανία δεν φοβάται το Internet. Αντίθετα επενδύει σε νέες τεχνολογίες ηλεκτρονικής διάθεσης μουσικής που θα οδηγήσουν σε μείωση του κόστους απόκτησης των τραγουδιών. Με τους νέους τρόπους θα μπορείτε να πληρώνετε για μεμονωμένα τραγούδια, να φτιάχνετε τις δικές σας συλλογές, να αποθηκεύετε τραγούδια στους υπολογιστές σας, κλπ.
Είναι νόμιμη η αγορά μουσικής από το Internet?
Προς το παρόν όχι. Οι δισκογραφικές εταιρίες που έχουν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των τραγουδιών δεν έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξη σχετικών τεχνολογιών, και η νομοθεσία που θα καθορίζει το νομικό πλαίσιο και θα διασφαλίζει την ασφαλή και νόμιμη διακίνηση προϊόντων πνευματικής ιδιοκτησίας στο Internet δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η ηλεκτρονική πειρατεία επιτρέπεται λόγω έλλειψης νόμιμου τρόπου ηλεκτρονικών πωλήσεων. Η μουσική βιομηχανία καθυστερεί γιατί πρέπει να διασφαλίσει πολλές παραμέτρους όπως την υψηλή ποιότητα μετάδοσης, την ασφαλή διακίνηση από ιούς και υποκλοπή συναλλαγών, κλπ. Οι περισσότεροι από εμάς δεν διανοούνται να μπουν σε ένα δισκοπωλείο και να κλέψουν. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να γίνεται αυτό ηλεκτρονικά.
Γιατί λοιπόν η μουσική βιομηχανία μηνύει το Napster, το MyMP3.com και το Gnutella?
Αυτές οι εταιρίες είτε παρείχαν παράνομα αρχεία ή διέθεταν τα μέσα για τη διακίνησή τους. Δεδομένου ότι οι υποθέσεις αυτές είναι σε εξέλιξη δεν θα αναφέρουμε περισσότερα.
Οι νομικές ενέργειες είναι η τελευταία ελπίδα μιας φθίνουσας βιομηχανίας?
Δεν γνωρίζουμε, γιατί απλά η μουσική βιομηχανία δεν φθίνει. Στην πραγματικότητα μελέτες από ανεξάρτητες πηγές (Seagram) υπολογίζουν μία άνοδο του τζίρου της μουσικής από 40 σε 100 δισεκατομμύρια τα επόμενα 10 χρόνια με τη χρήση ψηφιακών μεθόδων διανομής. Πολλές φορές η επιβολή του νόμου είναι ο μόνος τρόπος προστασίας των εκατοντάδων χιλιάδων μουσικών.
Αν το Internet φέρει τους καλλιτέχνες σε άμεση επαφή με το κοινό, μήπως είναι περιττός ο ρόλος των δισκογραφικών εταιριών?
Η εμπειρία στην ανάπτυξη ταλέντων, στην προώθηση καλλιτεχνών και στην προσφορά στους καταναλωτές της μουσικής που θέλουν είναι εξίσου πολύτιμη στο ψηφιακό περιβάλλον, όσο και στο πραγματικό.
Στην ηλεκτρονική εποχή, τα δισκοπωλεία θα πάψουν να υπάρχουν?
Τα δισκοπωλεία, όπως και άλλου είδους καταστήματα, θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση του Internet και θα πρέπει να προσαρμοσθούν στη νέα κατάσταση. Για παράδειγμα θα μπορούν να δημιουργήσουν χώρους όπου θα προσφέρουν τη δυνατότητα download τραγουδιών και να δημιουργούν CD με επιλεγμένο περιεχόμενο. Μην ξεχνάτε ότι στη νέα εποχή δεν θα λείπει κανένα τραγούδι από τα “ηλεκτρονικά” ράφια των δισκοπωλείων.
Τελικά είναι ο νόμος επαρκής για την καταπολέμηση της πειρατείας?
Σε μερικές χώρες, ναι. Στις ΗΠΑ οι νόμοι κατά της ηλεκτρονικής πειρατείας είναι εφαρμόσιμοι. Στην Ελλάδα ο Νόμος 2121/93 είναι, κατά γενική ομολογία, πολύ πρωτοποριακός και παρ’ όλο που δεν έχει συγκεκριμένες αναφορές για το Internet, λόγω της εποχής που συντάχθηκε, παρέχει προβλέψεις γενικά για ηλεκτρονικά και τηλεπικοινωνιακά μέσα.
Ποιο είναι το νομικό καθεστώς στην Ευρώπη?
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται προς υιοθέτηση της Οδηγίας περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Copyright Directive) που θα παρέχει το νομικό πλαίσιο που χρειάζεται η μουσική βιομηχανία στην ψηφιακή εποχή. Η Οδηγία ήταν στο στάδιο της δεύτερης ανάγνωσης στις αρχές του 2001, μετά από το οποίο θα ακολουθήσει, λογικά, η ψήφιση της από τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Το παρόν σχέδιο της Οδηγίας επιτυγχάνει αρκετή από την απαιτούμενη προστασία, και θα δώσει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να θέσουν επαρκή όρια προστασίας της μουσικής.
Ποιο είναι το νομικό καθεστώς διεθνώς?
Το διεθνές νομικό πλαίσιο για την on-line μουσική βιομηχανία παρέχεται από τις Συνθήκες του Διεθνούς Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (WIPO) που υπογράφηκαν από περισσότερες από 100 χώρες στη Γενεύη το 1996. 30 χώρες πρέπει να επικυρώσουν τις Συνθήκες αυτές ώστε να τεθούν σε εφαρμογή. Μέχρι τώρα περίπου 20 έχουν προχωρήσει σε επικύρωση.
