Το ραδιόφωνο μας ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ 87,9 FM

Κουβαλώντας μια βαριά παράδοση, θεωρούμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΜΑΣ να προβάλλουμε το τόπο μας και την ιστορία μας, μέσα από τον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ με το δικό μας ξεχωριστό τρόπο και προσπαθούμε να προβάλλουμε την ιστορία και τον πολιτισμό μας .

Είμαστε Κρητικοί και θα παραμείνουμε Κρητικοί ακόμα κι αν μας έχει δικάσει η Μοίρα μας να ζούμε και να ανασαίνουμε σε ένα ξένο κράτος, ή σε κάποια ξένη πόλη, μακριά απο το νησί μας.

Σκοπός του Ερωτόκριτου είναι, η διάδοση και η διάσωση του Κρητικού πολιτισμού μας, της Κρητικής κουλτούρας, τα ήθη & τα έθιμα του τόπου μας, οι παραδόσεις μας, η κρητική μας διάλεκτος, ο πολιτισμός μας και όλα όσα στοιχεία του τόπου μας κοντεύουν να εξαφανιστούν, να εξαλειφθούν και να χαθούν στο πέρασμα των αιώνων .

Στ’ αρχαία τα χρόνια ένας χάλκινος φτερωτός γίγαντας έκανε τρεις φορές την ημέρα το γύρο της Κρήτης, για να μην αφήσει να την πατήσει ξένος. Γιατί από τότε ήτανε το «μήλο της έριδος» για πειρατές και βασιλιάδες.

Κρητική Μουσική αυτή που έπαιξε ο Κρητικός Απόλλωνας με τη λύρα του και ο Παν με το θιαμπόλι του στα κρητικά όρη και βουνά σε όλα τα μέρη, στα χωριά και τις πολιτείες για να εκφράσουν τα πλούσια και περήφανα συναισθήματα της ψυχής του Κρητικού.

Ο Κωστής Φραγκούλης έγραψε:
Κινδυνεύει να φιμωθεί το στόμα και η φωνή της Κρήτης, η λαϊκή έκφραση της, το τραγούδι της, οι μαντινάδες, οι χοροί της. Και μαζί με τη μουσική της παράδοση και η γλώσσα, γιατί όπως ξέρομε είναι δίδυμες – ομογάλακτες αδερφές. Να μπατονιάρομε τα πατρώα ήθη και έθιμα το ύφος και τον τρόπο της κρητικής ζωής και να γίνομε Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίτες, Σκύθοι και ’βαροι, χωρίς χρώμα, χωρίς πρόσωπο, χωρίς συνείδηση, χωρίς ταυτότητα, άνθρωποι που έχασαν την ιστορική τους μνήμη και καταγωγή. Το τίμημα είναι μεγάλο γι’ αυτό και πρέπει ν’ αντιδράσομε να μην ολοκληρωθεί η αλλοτρίωση.

Όπου κι αν είστε Κρητικοί, πάντοτε θα λογάστε,
και πάντα χαιρετίσματα, θα πέμπω να θυμάστε

όσο κι αν είστε μακριά, έστω κι απ’ το νησί μας,
θα βρίσκεστε πάντα εδώ, μέσα στη θύμησή μας

θα βρίσκεστε μές στη καρδιά, τση Κρήτης να θυμάστε,
θα είστε πάντα ζωντανοί, όσο κι αν μας στοχάστε

και μείς θα πέμπομε απο δώ τα χαιρετίσματά μας,
και πάντα η θέση αδειανή θα μένει στη καρδιά μας

θα μένει ο Θρόνος τση καρδιάς άδειος να σας προσφέρει,
ότι ποτέ δεν έτυχε η μοίρα να σας φέρει

Και κάθε χρόνο Αύγουστο, βαθιά θα ευελπιστούμε,
να έρθετε εις το νησί, για να σας ξαναδούμε

να σας θυμίσουμε παλιές μνήμες απ’ το μυαλό σας,
να ξεσκαλίσουμε μαζί, μνήμες εις το καιρό σας

να ξαναδείτε τση γνωστούς, τση φίλους, τση γονείς σας,
και να ελπίζουμε ζωή, με την αναπνοή σας

να ακούσουμε λόγια γλυκά, τα χείλη σας να πούνε,
να ευελπιστούμε πως χαράς, τα δάκρυα θα δούμε

να δείτε φίλους και γνωστούς, γλυκά να τους φιλήσεις,
να ξαναζήσετε στιγμές, που δεν θα ξαναζήσεις

να ξαναβρείς το γέλιο σου, που η ξενηθιά σου πέρνει,
χαμόγελο στο πρόσωπο, πάλι να ξαναφαίνει

μέχρι να έρθει η στιγμή, που πάλι θα μισέψει,
κι η μοίρα πάλι να γλακά, να μήν σου επιτρέψει

στα ξένα πάλι να γυρνάς, στα ξένα να γυρίζεις,
στο χάρτη μόνο να θωρείς, Κρήτη και να επλίζεις

πως κάποια μέρα κάποτε πάλι θα ξαναζήσεις,
τις ίδιες όμορφες στιγμές, χωρίς να απαιτήσεις

να σε δικάζει η μοίρα σου, ξανά στα ίδια μέρη,
και να προσμένεις να τη δείς, χαρές για να σου φέρει

Γέλιο στα χείλη να ανθεί, το δάκρυ μή προβέρνει,
και να προσμένεις τση χαρές, απού’ χεις να σου φέρνει

Πάντα με ελπίδα πως μπορεί, τσ’ ελπίδες να σου δώσει,
τότε θα έβρεις μοναχά φάρμακο να στεριώσει

βοτάνι πού’ ναι γιατρικό, στση ξενιτιάς το πόνο,
στου Ψηλορείτη τση κορφές θέ να το έβρεις μόνο

Ο Δρόμος είναι δύσβατος, χιόνια, φαράγγια, όρη,
κι η μοίρα να σε πολεμά, όσο κι αν δεν εμπόρει

να πολεμά να μή το βρείς, τση ξενηθιάς βοτάνι,
να μήν ελπίζεις πως ποτέ, πληγές πως θα σου γιάνει

Μα όσο η μοίρα κι αν χτυπά, κάτω να μή το βάζεις,
και τση πληγές σου ανε μπορείς πάντα να συχναλάζεις.