Αφιερωμένο στην μνήμη του αξέχαστου Κωστή Κουκουμπεδάκη η λαχειόκωστα…
Σταυρός βαρύς κι ασήκωτος ,όλη η ζωή μου μοιάζει
αφού σβησεν ο ήλιος μου ,και μπλιο δεν ξαναλιάζει
Στσ’ ώμους μου μου βαλε σταυρό ,ο κερατάς ο Χάρος
και για ν’ αντέξω, πέτε μου ,που θα το βρω το θάρρος
Πέτε μου ποιός δε σήκωσε ,σταυρό στον ώμο απάνω
να πω, πως με τσι τυχερούς ,του κόσμου τονε βάνω
Βαστώ χιλιόβαρο σταυρό , και πως θα νταγιαντίσω
που κάνω ένα ζάλο μπρος , και δυο γιαγέρνω πίσω
Χιλιώ λογιώ ‘ναι οι σταυροί , κι ο καθαείς κατέχει
τον εδικό ντου η πλάτη ντου , είντα λογιώς αντέχει
Καλλιά ‘χα να ‘χε σέρνομαι , με την κοιλιά στσι δρόμους
παρά η μοίρα ετσά σταυρό ,να μου ποθέσει στσ’ ώμους
Κουκουμπεδάκη Χαριστή
14/11/2017