Κωστής Μουδάτσος – Αναζητώντας το λαϊκό πολιτισμό

Όταν η τέχνη βρίσκεται σε παρακμή και την παρουσιάζομε σαν εκθέματα σε μουσεία, τότε και η ψυχή είναι άρρωστη.
Οι εξουσίες και η δύναμη έρχονται και παρέρχονται. Εμείς όμως θα συνεχίσομε να κάνομε παρέες με αλλόγλωσσους ανθρώπους αναζητώντας τις ομορφιές της ζωής. Την λαϊκή ψυχή την βρίσκομε στις τέχνες. Όταν η τέχνη βρίσκεται σε παρακμή και την παρουσιάζομε σαν εκθέματα σε μουσεία, τότε και η ψυχή είναι άρρωστη, από την ασθένεια που λέγεται έλλειψη πνευματικότητας.

Στελιώνομε στιχάκια και μουσικές για τις καλές παρέες, που είναι το καλύτερο γιατροσόφι στις μοντέρνες κοινωνικές ασθένειες
Ο λαϊκός πολιτισμός, μας μαθαίνει να χαρίζομε απλόχερα, στις στενάχωρες και στερημένες γυναίκες, τα φιλιά που ονειρεύονται και δεν γεύτηκαν στα χείλη τους. Μαθαίνομε πως οι ζωντανές παραδόσεις ανοίγουν δρόμους για την αναζήτηση της ουσίας, της νέας δημιουργίας και αναδημιουργίας. Σαν μάθομε καλά τη γλώσσα, το λαϊκό πολιτισμό, μπορούμε να συμμετέχομε στο αλησβερίσι των παγκόσμιων πολιτισμών. Οι κοινωνίες είναι πολυμορφικές και πολυπολιτισμικές. Ο δικός μας πολιτισμός είναι η ταυτότητα μας, η δική μας πρόταση, που πρέπει να ανανεώνεται και να εξελίσσεται συνεχώς, ερχόμενη σε επαφή με τους άλλους πολιτισμούς. Ο λαϊκός άνθρωπος αναζητά το όμορφο, τις χαρές και το παιγνίδι της ζωής. Αναζητά να βάζει ζωή στα χρόνια του και να γλεντά ακόμη και τα βάσανα του. Στελιώνομε στιχάκια και μουσικές για τις καλές παρέες, που είναι το καλύτερο γιατροσόφι στις μοντέρνες κοινωνικές ασθένειες και καταθλίψεις. Αναζητούμε τα μυστικά και τους θησαυρούς στα παλιά σεντούκια. Κι όπως διαβαίνουν οι καιροί και οι χρόνοι, παλιές και νέες δημιουργίες γίνονται προσευχές που βάζουν άγιες φωτιές στο νου και στην καρδιά.

Η λύτρωση στο χορό και στα σκοπουλάκια της ζωής, στη καλή παρέα και στη πνευματική μέθεξη αποτελεί απόλαυση. Έτσι μαθαίνομε να ερωτευόμαστε το όμορφο, το ωραίο και το αγαθό που ήταν, είναι και θα παραμένει αιώνιο, γιατί ο λαϊκός πολιτισμός έχει τις ρίζες του στις καρδιές που χοχλακά το αίμα! Καταλαβαίνομε ότι του γέρου κόσμου η καρδιά καινούργιο αίμα θέλει και αλήτικες παρέες στους δρόμους της ψυχής και της ζωής!

ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (ΟΜΗΡΟΣ)

πηγή : mesogios.gr/