Ερωτόκριτος 87,9 FM
Μια συμβουλή θα ήθελα
Ν ακούσει ο κοσμάκης
Κι είναι καλό να μη γενεί
Μπενάκης και βγενάκης
Κανείς δεν ξέρει τ´αύριο
Γιαυτό το σημερό μας
Ας το γλεντούμε να περνά
Όμορφα ο καιρός μας
Κατέχω τι ´ ναι η ζωή
Κι ηντα σημαίνει πόνος
Και όσα φέρνει μια ζωή
Δε φέρνει ένας χρόνος
Γιαυτο ακούσετε καλά
Ετούτανε τα λόγια
Κρίμα ´ναι για δυο στρέμματα
Να μη μιλιούνται σόγια
Κι αυτό που με στεναχωρεί
Κι αφάνταστα πειράζει
Είναι να βλέπω αδερφό
Τ ´ αδέρφι να δικάζει
Και να χουν ενα πόλεμο
Ατελείωτο στημένο
Πως μπήκανε τα πρόβατα
Στου αλλού το σπαρμένο
Κι ο δικαστής να προσπαθεί
Να τος σε βρει τον τρόπο
Σεήρη να μην γίνονται
Στων αλλωνών αθρώπω
Για μια ζημιά ασήμαντη
Που πράμα δεν στοιχίζει
Ειναι ντροπή να ναι αφορμή
Τ αδέρφια να χωρίζει
Δεν είναι λόγοι τουτηνά
Το μίσος να γεννιέται
Κι η μάνα που τους γέννησε
Στο Μπέτι να χτυπιέται
Δεν ειναι λόγοι τουτηνα
Το μίσος να φουντώνει
Να κάνομε τη μάνα μας
Σαφί να μαραζώνει
Να τα θωρεί και να πονεί
Να χάνει τση παλμούς τση
Να νιώθει πως λιγώνεται
Πως χάνεται ο νους τση
Να αναστοράται τα παλιά
Που ήτανε κοπέλια
Που παίζανε και όλοι τους
Εσκούσανε στα γέλια
Που τα ντυνε τα χτενίζε
Τα δυο τζη τα βλαστάρια
Και δα να λιώνει που ´ γιναν
Δυο μέτρα παλικάρια
Ας κάνουμε πιο όμορφη
Τη σύντομη ζωή μας
Τη γη αφήνουμ´ επαέ
Δε παίρνομε μαζί μας
Είναι λοιπόν στο χέρι μας
Να ζούμε αγαπημένοι
Αρκεί στης δύσκολες στιγμές
Να ´ μαστε μονιασμένοι
Κι ακούσετε σε ίδρυμα
Ηντα ´ κουσε τ αυτί μου
Μια γρα μουγγή κι εμίλησε
Κι εφώνιαζε παιδί μου
Γιατί ‘χε δει στον ύπνο τζη
Πως χτύπησε ο γιος τση
Που ´ ναι για κείνη η καρδιά
Το αίμα κι ο παλμός τση
Που να το φανταζότανε
Πως οντε θα γεράσει
Σε ξένα χέρια τση ζωής
Το τέλος θα περάσει
Και ν’ανημενει τσι γιορτές
Ο γιος τση να την πάρει
Σπίτι να δει τα ‘γγόνια τζη
Λες τση κάνει χάρη
Άμα ´ ναι κάποιος δυνατός
Ζητά πολλά να ζήσει
Μα μόνο την υγεία του
Αν τύχει κι αρρωστήσει
Γιαυτό προσέχετε καλά
Όλοι τον εαυτό σας
Το κράνος και μην τρέχετε
Με το μοτοσακό σας
Τη ζώνη και μην τρέχετε
Ποτέ σας με τ ´ αμάξι
Μην ξανα δούνε τα ΕΚΑΒ
Αίμα στη γης να στάξει
Μια ζωή την έχουμε
Και ας τη σεβαστούμε
Κι άλλες μανάδες άδικα
Μη μαυροφορεθούνε
Τα μάθια δεκατέσσερα
Μ αμάξα μηχανάκια
Και γέμισαν οι άσφαλτοι
Στην άκρη εκκλησάκια
Μην τρέχετε προσέχετε
Ολοι σας τς εαυτούς σας
Αυτή τη χάρη κάμετε
Για σας και τσ´εδικούς σας
Οτι είπα να το κλείσετε
Για πάντα στο μυαλό σας
Όλα ´ ναι ξένα στη ζωή
Εκτός τον εαυτό σας
Γιαυτό να τον προσέχετε
Κι αλλήλους ν αγαπάτε
Να ‘χετε την υγεία σας
Και να χαμογελάτε… Μ.Σ.
ακούστε παρακάτω την ρίμα του Μιχάλη Σπυριδάκη όπως εκφωνήθηκε στην εκπομπή του Γιώργου Λεκάκη “Στην Κρήτη ζει η λεβεντιά” στις 9 Μαρτίου 2018..
