Αντώνης Ταμπακάκης – Μάνα (Ρίμα – μαντινάδες)

Ποιό θαύμα μεγαλύτερο ,μπορεί ο Θεός να δώσει
σε μια γυναίκα στην ζωή ,παιδιά να μεγαλώσει
Γεννιέται κόρη γίνεται ,μετά γυναίκα φτάνει
να γίνει μάνα αφού μπορεί ,αυτή παιδιά να κάνει
Θρεμμένα μεσ’τα σπλάχνα της ,παιδιά γεννά και έχει
απ’το θεό τη δύναμη , τα πάντα να αντέχει
Τα θρέφει με το γάλα της , τα ντύνει,τα στολίζει
κι εκείνα μόνο σκέφτεται , όσο η γης γυρίζει
Στο πόνο τα παρηγορεί ,σ’αρρώστιες τα προσέχει
κι αυτά είναι η μόνη έννοια της , μέσ’την ζωή που έχει
Τους δίνει την αγάπη της , θυσιάζει τη ζωή της
για εκείνα που ανέστησε , με πόνο στο κορμί της
Μια μάνα μόνο νοιάζεται , μια μάνα μόνο κλαίει
μια μάνα θυσιάζεται , για το παιδί της λέει
Το σώμα της κάνει χαλί , και την καρδιά της δίνει
σε εκείνα που τα γέννησε , ώσπου γριά να γίνει
Δε σταματά να σ’αγαπά , δε λέει φτάνει τόσο
μα λέει θυσιάζομαι , χαρά για να σου δώσω
Δε σε πικραίνει κι ας πονά , μα θέλει και να πάρει
αυτά που σε πληγώνουνε , μέσ’τα δικά της βάρη
Στηρίζει τους αγώνες σου , θυσιάζει τα όνειρα της
αρκεί να βλέπει γελαστά , εκείνη τα παιδιά της
Μόνο μια μάνα στην ζωή , για τον καθένα υπάρχει
και θέλω χρόνους αρκετούς , κι υγεία πάντα να’χει
Μάνα μου εγώ σε ευχαριστώ , που με έμαθες κοντά σου
το τι σημαίνει άνθρωπος , κι αγάπη στη καρδιά σου…

(Αντώνης Ταμπακάκης)