Μια υπέροχη ρίμα αφιερωμένη από τον Μανόλη Κρητικόπουλο στην Γυναίκα του και στα 12 χρόνια γάμου τους…
Ευχόμαστε από τον Ερωτόκριτο να είναι πάντα ευτυχισμένοι και την αφιερώνουμε την ρίμα σε όλα τα ζευγάρια που τους ταιριάζουν και τους αγγίζουν οι παρακάτω μαντινάδες …
Θυμάσαι…;;;που ήμασταν παιδιά όταν με πρωτο είδες..;;;
Και στην καρδιά σου έβαλες του έρωτα τσ’ελπίδες..
Θυμάσαι…;;;που ήμασταν παιδιά κι εσύ κι εγώ αγρίμια..;;;
Τα ερωτοκοπελάτα μας τα πρώτα μας τσαλίμια..;;;
Θυμάσαι…;;;τ’άσπρο τ’άλογο π’εφάνη στ’ακρογιάλι,
Όταν σε πρώτο φίλησα και σ’είχα στην αγκάλη..;;;
Θυμάσαι..;;;Τα μαλώματα,τα ξεχωρίσματα μας,
Τ’ατέλειωτα…Μέχρι να ‘ρθουν τα Στεφανώματα μας..;;;
Θυμάσαι…κείνη την αυγή που μ’έκαμες γονέα,
Που ήμουν είκοσι δυό χρονώ κι εσύ δεκα εννέα..;;;
Θυμάσαι..;;; αρισμαράκι μου κι ολόδροσο μου δυόσμο,
Π’απ’ την χαρά μου φώνιαζα πως αγαπώ τον κόσμο…;;;
Θυμάσαι…;;;Εις το δεύτερο κοπέλι μας τα πάθη,
Π’ όντ’ εγεννήθη εσύραμε ωσπου στο σπίτι να ‘ρθει..;;;
Θυμάσαι..;;;πόσες ξαστεριές περάσαμε και μπόρες,
Πόσσες στιγμές χαρούμενες και πόσες μαυροφόρες…;;;
ΣΑΝ ΝΑ ΤΑΝ ΧΤΕΣ…Τα ‘χω στο νού κι είμαστε παντρεμένοι…
ΔΏΔΕΚΑ ΧΡΌΝΙΑ ΣΉΜΕΡΩ..!βιόλα μου μυρισμένη. . . .