Μανόλης  Μακρυδάκης – Για τη θυσία πού ‘γινε στ’ Αρκάδι.

Με αφορμή την  επέτειο για το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου ο μαντιναδολόγος Μανόλης  Μακρυδάκης έγραψε ένα ποίημα  για τα 151 χρόνια από το ολοκαύτωμα…

Το θυμιατό μπαρούτι να καπνίζει
και στα καντήλια αίμα (α)ντί για λάδι
ο ουρανός του φθινοπώρου να δακρύζει
για τη θυσία πού ‘γινε στ’ Αρκάδι.

Να χαμηλώσεις ήλιε και φεγγάρι
κι εσείς αστέρια μια βραδιά μη βγείτε
για των ηρώων τ’ Αρκαδιού τη χάρη
στο μεγαλείο της ψυχής υποκλιθείτε.

Γι αυτούς που η ζωή τους δεν αξίζει
αν δεν μπορούν ελεύθεροι να ζούνε
και η ελπίδα την ψυχή τους πλημμυρίζει
τη λευτεριά με θάνατο να βρούνε.

Πίστη, ελπίδα, λευτεριά, θυσία
αξίες που αντέχουνε στο χρόνο
για να μαθαίνουν οι γενιές που καρτερούνε
πως η χαρά για να ‘ρθει θέλει πόνο.

Περάσαν εκατόν πενήντα ένα χρόνια
όμως το νόημα το ίδιο παραμένει
πως οι λαοί χρειάζονται θυσίες
για να μη ζούνε πάντα σκλαβωμένοι…