Να ‘χαν οι νέοι των παλιώ τσ’ αξίες και τσι τρόπους Θα ν-έμοιαζε ο πλανήτης μας όπως τσ’ Αγίους τόπους… Απού καλημερίζανε μ’ ένα χαμόγελό ντως κι η μπέσσα ντως ξεπόρτιζε πάνω στο πρόσωπό ντως…… Κι όπου θελα προβάλουνε ‘ντιφέγγιζεν ο τόπος κι ήτο αφορμή ο όμορφος ψιμυδευτός τως τρόπος… …

Άνθρωπος να διαθέτει νου, πώς να το περιγράψει, για πχιά αιτία εγίνηκε, ετούτηνέ η πράξη. Μα.. είναι αδιανόητο, ετούτονέ το δράμα, να σε σκοτώνουν εν ψυχρώ, χωρίς να κάμεις πράμα. Στη μπούκα πόρτα εσάλταρε, ένα λεφτό πριν φύγει, που νά ‘ξερε ο Ύπαρχος, τσ’ αθρώπους πως τσι πνίγει. Κι ο …

Εμένα το χει η μοίρα μου και δε μπορώ ν’ αλλάξω, μέρα δεν εξημέρωσε, να μην αναστενάξω. Στο μ-πόνο συνηθίσανε, τα μάθια και δε κλαίνε, κι αν ξενυχτώ με το καημό, τα χείλη δεν το λένε. Τραγούδι Αντώνης Κουκλινός Πελαγία Ροδουσάκη δεύτερη φωνή στίχοι μουσική Αντώνης Κουκλινός Γιάννης Χαραλαμπάκης λαούτα …