Χριστέ μου που θα γεννηθείς…. Ώρα τση γέννας σου Χριστέ, πάρε την έρμη θλίψη Κι από τα χείλη κοπελιώ το γέλιο να μη λείψει… Πάρε τον πόνο απ’ το κορμί του κάθε αρρωστάρη να ξοριστεί στσι θάλασσες τσι μαύρες να σαλπάρει…. Γέρο μη ‘φήσεις μοναχό να βαριαναστενάξει μούδε στα χείλη …

Σε λίγες μέρες ο Χριστός θα γεννηθεί σε φατνη των αλόγων θα κουρνιασει, κι η Μάνα Παναγία κάνει προσευχή, Στη παγωμένη νύχτα το παιδί τζη να μη χάσει.. Το πανοφωρη τζη του δίδει θαλπωρή, Όμως το χιόνι όλα γύρο τα παγώνει κι η Παναγια με δακρυσμένη τη μαθια στον ουρανό …

Αντώνης Κουκλινός… Επιτέλους ήρθε…..! Το βαστώ στα χέργια μου, σα ντο μωρό κοπέλι…! Άλλη μνιά σημαντική μέρα για μένα ξημέρωσε… Αυτή τη φορά έχω την τιμή να σας παρουσιάσω το δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο, ‘’Ανεστορούμαι να σας πω’’. Όσοι με γνωρίζετε μέσα από τα γραφτά με τις ιστορίες και …