ΠΑΡΑΚΑΤΩ Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΤΟ YOUTUBE https://www.youtube.com/
KAI H Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΤΟ FACEBOOK https://www.facebook.com/
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΣΗ ΤΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ…ΔΕΝ ΗΦΕΡΑ ΠΡΑΜΑ ΣΤΣΗ ΓΕΝΑΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΡΑΜΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ …ΜΑ ΕΚΑΜΑ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΔΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΑΧΕ ΝΑ ΖΗΣΩ ( ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ…)ΗΜΟΥΝΕ ΠΑΝΤΑ ΣΚΛΑΒΟΣ…ΤΟΥ ΥΛΙΣΤΗ ΑΠΑΤΟΥ ΜΟΥ..ΜΑ ΤΑΞΕ ΠΟΣ ΕΔΑ ΚΑΤΕΧΩ ΤΟ ΠΟΣ ΗΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΗΣΩ..ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΙΟ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΝΤΑ….ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ…ΠΡΑΜΑ ΑΛΟ….ΜΑ ΤΑΞΕ ΠΟΣ ΕΡΓΗΣΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΟΠΟΣ ΟΥΛΟΙ ΜΑΣ….
ΓΙΩΡΓΗΣ Ν.ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΣ -ΠΟΙΗΤΗΣ
ΛΑΘ0Σ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΑΘΟΣ ΕΓΩ
ΛΟΙΣΜΟΚΑΝΑΚΕΜΑΤΑ ΣΕΛ.203
Ήκαμα σκάλες πεθυμιές και έφταξα ως τ’ αστέρια Εβγήκα στσι εφτά ουρανούς, στα αγγελολημέρια Και μπάντηξα με το Θεό και πιάσαμε κουβέντα και λέγαμε τα λάθη μας, αλλά με ντοκουμέντα. Και λέει: “καλώς όρισες, γιε μου, στσ’ απάνω τόπους, απού δεν έχει επαδά κακόσειρους ανθρώπους” Εντράπηκα στα ήπενε κι είπα να γείρω κάτω, μα ήρεσε μου εκειά ψηλά στσι τόπους τω θαυμάτω Και πηλογάται μου ξανά, “για πε μου, εδά γιέ μου, στα λάθη απού ήκαμα και κακοφαίνεταί μου Το να με λέτε δίκαιο και άδικος να λογούμαι, να δω κι εγώ τα λάθη μου, κοντώ και γιέ μου, πού’ ναι” Βουβάθηκα για μια στιγμή, μα εντάκαρα να λέω: “Ο ένας είναι πλούσιος, ο άλλος διακονιάρης, ο γεις καβάλα μια ζωή κι ο άλλος πορπατάρη, ο γεις χορτάτος μια ζωή κι ο άλλος μην τρώει πράμα, ο γεις βουλιά μες στη χαρά κι ο άλλος μες στο δράμα.” Σκέφτηκα κι άλλα να του πω, μα μου ‘κοψε τη φόρα, φαίνεται ότι εμιλιούμε για λάθη του πολλή ώρα και μου απολογήθηκε για τα δικά μου λάθη, τα όσα κάνουμε όλοι μας, για της ζωής τα πάθη. “Εγώ δεν ήπεψα λεφτά, μα είχα περίσσια αγαθά την πλάση μου στρωμένη, ετσά που όσοι γεννηθούν να είναι χορτασμένοι. Δεν ήπλασα χρυσά κλουβιά για να κλειστείτε μέσα, άνθρωποι να’ναι ετανά τα σε πονούνε βέρσα. Και τα νερά μου καθαρά τα ‘χα στη γης να τρέχουν, μα να που τα εκάματε αρρώστειες να ξετρέχουν. Μα πες μου εδά κοπέλι μου, ποιός ήκαμε τα λάθη, και πες μου ανέ φταίω εγώ για τα δικά σας πάθη, που όλα τα μαγαρίσατε στσι τόπους απού ζείτε, και ύστερα τα λάθη μου έρχεστε να μου πείτε. Μα ναι, κι εγώ, αν και Θεός έκαμα ένα λάθος, ήπλασα εσάς και κάμετε όλον τον κόσμο Άθως.” Βουβάθηκα, ξεπέζεψα από το λοϊσμό μου κι είπα ν΄ανάψω ένα καψί στο δίκαιο Θεό μου.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)
ΛΟΙΣΜΟΚΑΝΑΚΕΜΑΤΑ ΣΕΛ.148
ΔΙΦΟΡΗ ΓΝΩΜΗ
Θέλω να ζήσω και να ’ποθάνω,
με γνώμη δίφορη ίντα να κάμω.
Θέλω να ζήσω στη μοναξά μου,
μα τ’ απογόρευσε ξανά η καρδιά μου.
Πρέπει να ζήσω μακριά ’πό σένα,
να μη γιαγύρω στα περασμένα.
Θέλω να φύγω από τσ’ αθρώπους,
να βρω στο ονείρατο δικούς μου τόπους.
Κι αν δεν μπορέσω να σου ξεχάσω,
τότε στο θάνατο μπορώ να φτάσω.
ΓΙΩΡΓΗΣ Ν.ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)
ΤΟΥ ΘΙΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΙ…
Βρέχει, μου ‘πανε στην πλάση, μα ‘χει ντζη ο Θιός γελάσει, είναι απλά τα δάκριά ντου από τα εσώψυχά ντου Ετσά που θωρεί την πλάση, που την έχουμε χαλάσει, απου εκάψαμε τα δάση για να κάνουμε χωράφια για του πλούτου τα γινάθια Και το δάκρυ απού τρέχει απ τα μάθια του Θεού μας, απού φύση τον ελένε και δεν τονε βάνει ο νους μας, έχει απάνω αλμυράδα, ετσά δάκρυ δεν ξανάδα, όλα να τα φαρμακώνει εισ στσι ποταμούς ν΄απλώνει και αλμύρισε η πλάση κι όλα μπλιο έχουν χαλάσει, ό, τι παίρνει ναι ο Θιος μας, τάξε είναι και δικό μας, κι ο, τι δίνεις του θα πάρεις κι ας μην είναι διακονιάρης. Είναι η φύση ο Θεός μας κι ας τον εκάμαμε οχτρό μας, του ψακώσαμε το δάκρυ κι οντε κλαίει σε μιαν άκρη, όξινη βροχή το λένε και τα δάκριά του καίνε.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)