Ερωτόκριτος 87,9 FM
…….επειδή οι Έλληνες δεν λύγισαν και δεν έχασαν την ταυτότητά τους
σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς……
…….επειδή…..”Ό,τι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα,
είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα” – Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε
…….επειδή….. “Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω
μέσα από διαδοχικά θαύματα” – Νίκος Καζαντζάκης
……επειδή….. “Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται.
Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται” – Βίκτωρ Ουγκώ
……επειδή ….. “Ετούτος ‘δω ο λαός δεν γονατίζει
παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του” – Γιάννης Ρίτσος
…..επειδή….. “Οι Έλληνες ακόμα και στους θεούς όρθιοι μιλάνε” –
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Ζαχάρης Παπαδάκης
“ΤΟΠΟΣ ΑΔΟΥΛΩΤΟΣ”
Στίχοι – Μουσική – Λύρα – Τραγούδι: Ζαχάρης Παπαδάκης
Λαούτο – Μαντολίνο: Γιώργης Κρασανάκης
Ασκομαντούρα – Μαντουράκι – Νταουλάκι: Φραγκίσκος Μπαλτζάκης
Μπάσο: Γιάννης Χαραλαμπάκης
Ηχογράφηση – Επιμέλεια – Μίξη Ήχου: Αντώνης Μαζοκοπάκης – Γιάννης Χαραλαμπάκης
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio MazoRecords
Κι άλλες φορές επέρασε ‘πο τουτονέ τον τόπο,
ο φόβος και ο χάροντας, γενιές να καταλύσει,
Άλλη φορά με το σπαθί κι άλλη με το μαχαίρι
κι άλλη με τρίπυρη φωθιά και μπάλα πυρωμένη,
Να διαγουμίσει τσι σπιθιές, αδέρφια να χαλάσει,
να ξεχωρίσει αντρόγυνα, παιδιά απού τσι μανάδες,
Να τσι ποφρύξει τσι πηγές, τα δάση να κεντήσει,
να καρβουνιάσει τσι σπορές ο κόσμος να πεινάσει ,
Να μη διαβαίνει η άνοιξη να στολιστεί η πλάση,
να μαυροκαψαλιάσει η γης, λούλουδα να μη βγάνει,
Να κλαίει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα,
τα δάκρυα να στερέψουνε στα μάθια των αθρώπω,
Να σφαλιχτούνε οι εκκλησιές, να μη χτυπά καμπάνα
και τ’ Άγια δισκοπότηρα να μη μεταλαβαίνουν,
Να βασιλεύγει η ορφανιά, να καταλυέται η νιότη,
να μπαίνουν άλλοι αφεντικά, στα πατρογονικά μας,
Να μην ανάφτουνε κερί στα φανερά ο αθρώποι,
να ‘ν’ τα καντήλια δίχως φως στσι τάφους των προγόνω,
Και να πλανάται καταχνιά και μια βουβή τρομάρα,
να φοβερίζει κεφαλές να ‘ναι γονατισμένες.
Μα το ΄χει η γης και θρέφεται απού τ’ αποκαΐδια
και βγάνει τον αροδαμό στσι πέτρας τη σκισμάδα,
Το ‘χουν οι πέτρες που μιλούν μυριόχρονη ιστορία,
που ‘δωκε τον πολιτισμό στα πέρατα του κόσμου,
Μα το ‘χουν τα μικιά πουλιά, που τα ΄φελά ο αέρας
και χτίζουνε στα χαλάσματα απάνω τσι φωλιές τως,
Το ‘χουνε οι γέροι που μιλούν με φρόνεψη και γνώση,
για ν’ αρμηνέψουνε τσι νιους στα ζάλα των προγόνω,
Το ‘χουνε οι νιοι που δεν δειλιούν, στ’ αμάτι το μαχαίρι
και στο χαλίκι ρίχνουνε το σπόρο και φυτρώνει,
Το ‘χουνε οι νιες απού βαστούν παλικαριού νταμπγιέτι
και που γενούνε αδούλωτους και λεύτερους αθρώπους ,
Το ‘χει ο τόπος που βαστά ετουτουσές τσ’ αθρώπους,
το ‘χουν οι αθρώποι που ορθοί και στο θεό μιλούνε!
————————————————————————————————————-
* διαγουμίσει = λεηλατήσει
* ‘ποφρύξει = αποστραγγίσει, στερέψει
* μαυροκαψαλιάσει = να γίνει μαύρη, καμένη από φωτιά
* σφαλιχτούνε = κλείσουν
* αροδαμός = άνθος
* ‘φελά = οφελεί
* ζάλα = βήματα
* δειλιούν = φοβούνται
* νταμπγιέτι = σόι, προέλευση, μτφ. γυναίκα με ψυχή παλικαρίσια
* ετουτουσές = ετούτους
