Μουσική: Παραδοσιακή
Στίχοι: Νίκος Στρατάκης
Άραγε σμίγουν οι νεκροί στον κόσμο η τον άλλο
γιατί πεθύμησα να δω του κύρη μου το ζάλο
Με τυραννάει η σκέψη μου, στείλε μου ένα σημάδι
αν είσαι και περνάς καλά στον μαυρισμένο Άδη
Κάποτε θα ‘ρθει η στιγμή που θα συναντηθούμε
και θα ‘χομε τόσα πολλά ο γεις τ’ αλλού να πούμε
Σε πλησιάζω πιο πολύ όσο περνούν τα χρόνια
και σου βαστώ παινέματα ‘πο φίλους κι από εγγόνια
Έπαιξαν:
Νίκος Στρατάκης: Λαούτο, τζουρά, δοξάρια, τραγούδι
Γιώργος Κουρούπης: Βιολί
Γιώργος Σαλούστρος: Ασκομπαντούρα
Κώστας Μαρκάκης: Ηλεκτρική κιθάρα
Γιάννης Κοζύρης: Ηλεκτρικό μπάσο
Αλίνα Μαρίνη: Τύμπανα
Ηχογράφηση Studio Astra – Κώστας Μαρκάκης
Επιμέλεια βίντεο: Γιώργος Κοντοχριστοφής
Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο βουλισμένο αλώνι
Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στην μνήμη του πατέρα μου…
γιατί το “ζάλο” ντου ήταν όμορφο και ιδιαίτερο…