Γιώργης Βάμβουκας (Φλασκής) – Γιώργος Κιαγιάς – Ο Παπακρανιώτης

Μουσική : Γιώργος Κατσουλιέρης
Στίχοι : Γιώργος Κιαγιάς (Σταματογιώργης)

Μουσική επιμέλεια – Ενορχήστρωση – Ηχογράφηση : Γιώργος Κατσουλιέρης
Κάμερες – Μοντάζ – Επιμέλεια βίντεο : Νίκος Κουτάντος

Στίχοι :

Μιας περασμενης εποχης στα δοξασμενα χρονια
που δεν ελογαριαζανε θανατο και κανονια
αντρες με θαρρος και ψυχη εγραψανε ιστορια
και τη ζωη τους δωσανε για την ελευθερια

Στο Ψηλορειτη κανουνε συναξη οι καπετανιοι
να δωσουν την απαντηση στο Τουρκικο φιρμανι
με μια πνοη με μια βοη με μια γροθια ομαδι
ορκιζουντε να χυσουνε το αιμα τους στο Αρκαδι

Πρωτος που πιανει τα αρματα εις στον αθο τσι νιοτης
τουφεκι και Ευαγγελιο ειναι ο Παπακρανιωτης

Αντρας γενναιος δυνατος και πρωτος στη σβελταδα
στην ιστορια εγραψε τσι λευτεριας λαμπαδα
ποτε παπας στην Εκκλησα ποτε στο μετεριζι
βανει φτερα και βρισκεται οπου ο Θεος οριζει

Παρων στο Αρκαδι ητανε τη μαυρισμενη μερα
και πηρε την επιστολη με τη ζερβη του χερα

Βανει φτερα στα ποδια του και φευγει στο σκοτιδι
το Κορωναιο για να βρει στο Αμαρι στο Κλεισιδι
εδωσε την επιστολη στον Πανο Κορωναιο
και διαβασενε ο αρχηγος το μαυρισμενο νεο

Εκκληση για βοηθεια καλουσανε στο Αρκαδι
για τη ζωη τους ητανε το τελευταιο βραδυ

Εφυγε ο παλι ο Παπας βοηθεια να φερει
και ειχε ελπιδα στο Θεο πως θα τα καταφερει
στη χερα ετραυματιστηκε μα δε το βανει κατω
ποτε του δεν εδειλιασε το Τουρκικο φουσατο

Αυτος δεν ειναι πολεμος μονο ναι πουστουλουκι
να πολεμουνε ενα Παπα δεκα χιλιαδες Τουρκοι

Κρανα Λιβαδια Ζωνιανα οσους μπορει να σωνει
για να προλαβει ο Παπας τα ποδια του ματωνει
την αλλη μερα το πρωι εφταξανε στη μαυρη
και ειδαν τσι Τουρκους να χουνε ζωσμενο το Αρκαδι

Την ωρα τσι ανατιναξης εκαμε το Σταυρο του
κι ορκιζεται εκδικηση μεχρι το θανατο του

Παπακρανιωτη οπλαρχηγε εσιμωσε η ωρα
να ξαναπιασεις τα αρματα να κατεβεις στη Χωρα
Παπακρανιωτη οπλαρχηγε η ωρα πλησιαζει
να ξαναπιασεις τα αρματα να κατεβεις στο Γαζι

Παπακρανιωτη οπλαρχηγε τραβηξε το μαχαιρι
να παρεις την εκδικηση του Ηρακλη στη Κερη

Ζωνεται τα αρματα ο Παπας και κανει το Σταυρο του
μα να κατεχει δε μπορει κιανεις το ριζικο του
σα το λιονταρι πολεμα το Τουρκικο ασκερι
και χανει τα δαχτυλια του απο το δεξι του χερι

Δε λογιαριαζει δε δειλια και σερνει το σπαθι του
μα ερχεται μπαλα δευτερη και παιρνει τη ζωη του

Στη μαχη αυτη του Σερβιλι στη μαυρισμενη Κερη
εκεια σκοτωθηκε ο Παπας τσι Κρανας το Ξαθερι
μερα και νυχτα εχτυπανε πενθιμα η καμπανα
σε ενα περηφανο χωριο τη δοξασμενη Κρανα

Με σεβασμο στη μνημη σου ενδοξε πατριωτη
μπροστα σου υποκλινομαστε Αητε Παπακρανιωτη

Παπακρανιωτη οπλαρχηγε ξυπνησε απο το σκοταδι
να ξεκρεμασεις τα αρματα να ξαναμπεις στο Αρκαδι

Παπακρανιωτη οπλαρχηγε χτυπησε τη καμπανα
να δεις τον ανδριαντα σου στη δοξασμενη Κρανα