Ερωτόκριτος 87,9 FM
Το φως του ήλιου, στ’ ουρανού το θόλο… φέγγει πάλι…
κι από τη νύχτα τη βαθιά…. παλεύω να ξυπνήσω…
Η σκέψη μου… θολό νερό στου ύπνου τ’ ακρογιάλι..
Τ ονείρου τη γλυκιά σκιά!!! ποθώ να συναντήσω…
Ξημέρωσε… κι οι αισθήσεις μου δε θένε να δεχτούνε…
πως… οι στιγμές που ζήσαμε στου ονείρου την αγκάλη…
χαθήκανε στο φως τς αυγής και πίσω… δε θα ‘ρθούνε…
ούτε στο βράδυ… που μπροστά η μέρα βάνει πάλι…
Δεν είναι το παράπονο, ούτε θυμός ή λύπη…
Καταλαβαίνεις πως παντού!!! υπάρχουν ψευδαισθήσεις…
Απλά… στου ύπνου τσι στιγμές… εκείνο που σου λείπει….
Ελπίζεις… [κι ίσως εύχεσαι] ξύπνιος να συναντήσεις….
Μεγάλη αγάπη… τελικά… εκεί υπάρχεις μόνο….
Στου ονείρου, τη Μεγάλη αυλή… στ ολόχρυσο παλάτι!!!!
Εκείνο… που δεν έρχεται μα… χάνεται στο χρόνο…
Και… πάντα θα αισθάνεσαι ότι… σου λείπει κάτι….
