Στίχοι: Αεράκη Κατερίνα
Ενορχήστρωση: Νίκος Στρατάκης
Λύρα – Τραγούδι: Σαμόλης Γρηγόρης
Φωνητικά: Νίκος & Γιώργος Στρατάκης
Λαούτο – Μαντολινο – Κιθάρα -Κόντρα μπάσο – κρουστά: Νίκος Στρατάκης
Ηχογράφηση – Μίξη ήχου : Κώστας Μαρκακης studio Astra
Επιμέλεια Βίντεο: Γιώργος Κοντοχριστοφής
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον Αγιογράφο –Μουσικό Νικόλα Δαμιανό, τόσο για την φιλική του συμμετοχή στο video clip, όσο και για την όμορφη και ευγενή φιλοξενία του στον προσωπικό του χώρο – εργαστήριο αγιογραφίας, στην περιοχή της Παναγίας Σπηλιώτισσας στο παλαιόκαστρο Ροδιάς.
“ΣΠΗΛΙΟ”
Όλη η ζωή μου πέρασε κρυμμένος σ ένα Σπήλιο
Δίχως να ακούσω εμιλιά δίχως να δω τον ήλιο
Μακρύνανε τα γένια μου σαλεύγω και πατώτα
Και τα μαλλιά μου ασπρίσανε στσι πλάτες μου θωρώτα
Σ ένα Σπήλιο μοναχός μου πέρασε όλος ο καιρός μου
Να θυμούμαι μιαν αγάπη κι όσα έχω κάνει λάθη
Με την σκέψη τζη αντάμα θέτω και ξυπνώ στο κλάμα
Γέρασα μα δε λυπούμαι όσοι αγαπούν πονούνε
Υπάρχει μια κρυφή σπηλιά που την ε κατοικούνε
Εκείνοι που απ του σεβντά τα βάσανα λυγούνε
Εκεια ξορίστικα κι εγώ εκείνης να σε ξεχάσω
Ήμουν νιος μα εγέρασα μα γνώμη δεν αλλάσω
Σ ένα Σπήλιο μοναχός μου πέρασε όλος ο καιρός μου
Να θυμούμαι μιαν αγάπη κι όσα έχω κάνει λάθη
Με την σκέψη τζη αντάμα θέτω και ξυπνώ στο κλάμα
Γέρασα μα δε λυπούμαι όσοι αγαπούν πονούνε
Είχα μια αγάπη κάποτε που τη ζηλεύαν όλοι
Και ροζονάραμε μαζί στσ αγάπης το περβόλι
Σγουρά μακρά ‘χε τα μαλλιά μια θάλασσα που λένε
Μα πνίγηκαν τα όνειρα κι ελπίδες βουλοπλένε
Σ ένα Σπήλιο μοναχός μου πέρασε όλος ο καιρός μου
Να θυμούμαι μιαν αγάπη κι όσα έχω κάνει λάθη
Με την σκέψη τζη αντάμα θέτω και ξυπνώ στο κλάμα
Γέρασα μα δε λυπούμαι όσοι αγαπούν πονούνε
Ροδιά (Παναγιά Σπηλιώτισσα) 2018