Αννα Σκανδαλάκη – Μονάχη η γιαγιά την αποκριά

Μια καταπληκτική ρίμα με όμορφες μαντινάδες απο την Αννα Σκανδαλάκη απο τον Χάρακα Αστερουσίων που μιλάει για μια γιαγιά που τέτοιες μέρες τις περνάει κι αυτές δίχως μια παρέα , εντελώς μονάχη και το παράπονο της μεγάλο…

Και είναι πολλοί που μέρες Χριστουγέννων η του Πάσχα η και τις αποκριάς που αναφέρετε η ρίμα τις περνούν μόνοι κι έρημοι χωρίς μια κουβέντα χωρίς ένα ζεστό πιάτο φαγητό , σαν να περιμένουν καρτερικά τον θάνατο …είναι κρίμα , γι αυτό μέρες γιορτών μέρες χαράς ας θυμηθούμε κάποια πρόσωπα που είναι μόνα και χρειάζονται λίγη συντροφιά…

Σήμερο είν’ η γ-αποκρά του χρόνου η μεγάλη
κι αμοναχή η θειά Ζαμπιά θα ‘ποκριγιώσει πάλι.

Το σπιτικό τζη σήμερο θαρεί ότι φαντάσει
και δύσκολο ΄ναι μια μπουκιά ψωμί να δοκιμάσει.

Αλάργο τα κοπέλια ντζη είναι και δε ντα φτάνει
κιούλα ντζη τα παράπονα τετράστιχα τα κάνει.

Και κάθεται και τραγουδεί με τσ’ ώρες το καήμο ντζη
γιατί δεν έχει δίπλα ντζη άθρωπο εδικό ντζη.

Ο κάτης τση τη πίκρα ντζη την εκαταλαβαίνει
και σα το μωροκόπελο εις τη ποδιά ντζη βγαίνει.

Και σμίγει το τραγούδι ντου με το δικό ντζη ομάδι,
σα να τση λέει μοναχή δε θα ‘σαι αυτό το βράδυ.

Ο λοησμός τση θειάς Ζαμπιάς εις τα παλιά γιαγέρνει
κ’ ένα χαμόγελο να βγει στα χείλη καταφέρνει.

Εθώριε τα κοπέλια ντζη ούλα μασκαρωμένα
κι είχε του κόσμου τα καλά στη παρασιά ψημένα.

Και στο τραπέζι ήτονε ούλη η φαμελιά ντζη,
μ’ απόψε θα’ ναι ο κάτης τση, αυτή κι η μοναξά ντζη.

Εσκούπισε τα μάθια ντζη, να κλαίει δεν ταιριάζει,
την ώρα που την Αποκρά ένας ντουνιάς γιορτάζει.

Στο πιάτο ντζ ΄ήβαλε φαΐ ίσα να ‘ποκριγιώσει
και τ’ άλλο εις το φίλο ντζη το καρδιακό να δώσει!

Αννα Σκανδαλακη