Ερωτόκριτος και Αρετούσα απο την Cretaphon (Αποκλειστικό)

Έως το τέλος του Νοεμβρίου θα έχει κυκλοφορήσει αυτό το πολύ ενδιαφέρων μουσικό έργο που πρώτοι βλέπετε σήμερα το εντυπωσιακό εξώφυλλό του…

Πρόκειται για τον μεγάλο έρωτα ανάμεσα σε δύο νέους, τον Ερωτόκριτο, που στο έργο αναφέρεται μόνο ως Ρωτόκριτος ή Ρώκριτος, και την Αρετούσα, και γύρω από αυτό περιστρέφονται και άλλα θέματα όπως η τιμή, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο…

Ο Ερωτόκριτος είναι μία έμμετρη μυθιστορία που συντέθηκε από τον Βιτσέντζο Κορνάρο στην Κρήτη τον 17ο αιώνα. Αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους στην Κρητική διάλεκτο, των οποίων οι τελευταίοι δώδεκα αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή…

Σε αυτή την συλλογή η Cretaphon θέλει να αναδείξει το μεγαλείο της Κρητικής μουσικής μέσα από καταπληκτικές ερμηνείες κρητικών καλλιτεχνών που κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από την ζωή…

Τραγουδούν : Αλεφαντινός Μιχάλης , Γαρεφαλάκης Κώστας , Καρπουζάκης Μανόλης , Μαρούλης Πέτρος , Ξενάκης Μιχάλης , Πετσάκης Μιχάλης , Πυθαρούλης Βαγγέλης ,Σπύρος και Χρυσούλα Σηφογιωργάκη ,Σπυριδάκης Δημήτρης , Σταυριανουδάκης Κυριάκος , Στεφανάκης Μανόλης και Χαιρέτης Γιώργος…

Να αναφέρουμε ότι οι στίχοι τραγουδιστικά δεν συμπίπτουν σε κανένα σημείο της συλλογής αυτής .Είναι ένα αθάνατο έργο ιδανικό για δώρο και πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι Κρητικού και όχι μόνο…

Το περιμένουμε από την Cretaphon και ευχόμαστε να το αγκαλιάσει ο κόσμος γιατί αξίζει..

Ερωτόκριτος και Αρετούσα

Η υπόθεση …

Ο Ερωτόκριτος είναι ένα έργο που τοποθετείται στην Αθήνα, ωστόσο ο κόσμος που περιγράφεται δεν αφορά κάποια συγκεκριμένη ιστορική κατάσταση και πόλη, αντίθετα υπάρχουν πολλοί αναχρονισμοί, ενώ μπλέκονται στοιχεία ανατολής και δύσης.

Η Αρετούσα είναι κόρη του βασιλιά της Αθήνας, Ηρακλή. Ο Ερωτόκριτος, γιος του Πεζόβουλου (σύμβουλος του βασιλιά), ερωτεύεται την Αρετούσα, αλλά δεν μπορεί να φανερώσει τον έρωτα του λόγω της θέσης του κι έτσι αρκείται να τραγουδά κάτω από το παράθυρο της.

Η Αρετούσα γοητεύεται από τον τραγουδιστή χωρίς να ξέρει ποιός είναι, αλλά ο Βασιλιάς Ηρακλής μαθαίνει τι συμβαίνει και στήνει ενέδρα στον Ερωτόκριτο για να τον πιάσει. Εκείνος σκοτώνει τους φύλακες του βασιλιά και φεύγει στη Χαλκίδα για να μην συλληφθεί.

Η Αρετούσα στο μεταξύ βρίσκει τυχαία το δωμάτιο του Ερωτόκριτου και εκεί ανακαλύπτει μια ζωγραφιά της και τους στίχους που τραγουδούσε ο Ερωτόκριτος στο παράθυρο της. Κάποια στιγμή που επιστρέφει ο Ερωτόκριτος στο παλάτι, αντιλαμβάνεται ότι η ταυτότητα του έχει πια αποκαλυφθεί και μένει στο σπίτι σαν να πάσχει από κάποια ασθένεια.

Στο μεταξύ ο Ηρακλής οργανώνει μια κονταρομαχία, και ο Ερωτόκριτος που συμμετέχει κερδίζει τον αγώνα, και το παράνομο ζευγάρι πια αρχίζει να συναντιέται κρυφά.

Ο Ερωτόκριτος ζητά το χέρι της Αρετούσας και ο Ηρακλής τον εξορίζει λόγω του θράσους του, και αρραβωνιάζει την κόρη του με κάποιον που της προξενεύει. Η Αρετούσα αρνείται το προξενιό και ο Ηρακλής τη φυλακίζει.

Τρία χρόνια αργότερα, οι Βλάχοι έρχονται να καταλάβουν την Αθήνα και ο Ερωτόκριτος με το μαγικό φίλτρο μιας μάγισσας αλλάζει εμφάνιση και μεταμορφωμένος σώζει τη ζωή του βασιλιά. Ο Ηρακλής χωρίς να ξέρει ποιος είναι, του προσφέρει το χέρι της Αρετούσας από ευγνωμοσύνη, αλλά ο Ερωτόκριτος ζητά το χέρι της κόρης του βασιλιά.

Η Αρετούσα που δεν αναγνωρίζει τον μεταμορφωμένο Ερωτόκριτο, δεν δέχεται την πρόταση του, παραμένοντας πιστή στην χαμένη αγάπη της. Ο Ερωτόκριτος χαρούμενος με την πιστή αγάπη της Αρετούσας, παίρνει το αντίδοτο και η μεταμόρφωση του χάνεται.

Στο τέλος, ο Ερωτόκριτος παντρεύεται την Αρετούσα, γίνεται βασιλιάς της Αθήνας και ο Βιτσέντζος Κορνάρος δίνει αίσιο τέλος σ΄αυτή την ιστορία αγάπης.

Ο  Ερωτόκριτος είναι ένα από τα πιο κλασικά και πιο δημοφιλή έργα γιατί πραγματεύεται την αγάπη και τον έρωτα, καθώς επίσης και τη φιλία και τις οικογενειακές σχέσεις με έναν εκπληκτικά διαχρονικό τρόπο. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι ο Βιτσέντζος Κορνάρος από τη Σητεία, θεωρείται ο Σαίξπηρ της Κρήτης!

Οι πιο γνωστοί στίχοι του Ερωτόκριτου

Άραγε υπάρχει άντρας ή γυναίκα στην Κρήτη που να μην έχει σιγοτραγουδήσει έστω και μια φορά τους στίχους αυτούς:

Τ’ άκουσες Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα;
ο Κύρης σου μ’ εξόρισε σ’ τση ξενιτιάς τη στράτα.

Τέσσερις μέρες μοναχά μου ’δωκε κι ανιμένω,
ύστερα να ξενιτευτώ, πολύ μακριά να πηαίνω.

Και πώς να σ’ αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου τον ξωρισμόν εκείνο;