ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024 ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΑΜΕ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΟΠΟ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ…
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΕΝΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ 2 ΩΡΕΣ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΡΙΜΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΜΑΖΙ…
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΙ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ…
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΑΡΑΚΑΤΩ…

ΠΑΡΑΚΑΤΩ Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΤΟ YOUTUBE https://www.youtube.com/

KAI H Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΤΟ FACEBOOK https://www.facebook.com/

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΣΗ ΤΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ…ΔΕΝ ΗΦΕΡΑ ΠΡΑΜΑ ΣΤΣΗ ΓΕΝΑΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΡΑΜΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ …ΜΑ ΕΚΑΜΑ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΔΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΑΧΕ ΝΑ ΖΗΣΩ ( ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ…)ΗΜΟΥΝΕ ΠΑΝΤΑ ΣΚΛΑΒΟΣ…ΤΟΥ ΥΛΙΣΤΗ ΑΠΑΤΟΥ ΜΟΥ..ΜΑ ΤΑΞΕ ΠΟΣ ΕΔΑ ΚΑΤΕΧΩ ΤΟ ΠΟΣ ΗΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΗΣΩ..ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΙΟ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΝΤΑ….ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ…ΠΡΑΜΑ ΑΛΟ….ΜΑ ΤΑΞΕ ΠΟΣ ΕΡΓΗΣΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΟΠΟΣ ΟΥΛΟΙ ΜΑΣ….
ΓΙΩΡΓΗΣ Ν.ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΣ -ΠΟΙΗΤΗΣ

ΛΑΘ0Σ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΑΘΟΣ ΕΓΩ
ΛΟΙΣΜΟΚΑΝΑΚΕΜΑΤΑ ΣΕΛ.203
Ήκαμα σκάλες πεθυμιές και έφταξα ως τ’ αστέρια Εβγήκα στσι εφτά ουρανούς, στα αγγελολημέρια Και μπάντηξα με το Θεό και πιάσαμε κουβέντα και λέγαμε τα λάθη μας, αλλά με ντοκουμέντα. Και λέει: “καλώς όρισες, γιε μου, στσ’ απάνω τόπους, απού δεν έχει επαδά κακόσειρους ανθρώπους” Εντράπηκα στα ήπενε κι είπα να γείρω κάτω, μα ήρεσε μου εκειά ψηλά στσι τόπους τω θαυμάτω Και πηλογάται μου ξανά, “για πε μου, εδά γιέ μου, στα λάθη απού ήκαμα και κακοφαίνεταί μου Το να με λέτε δίκαιο και άδικος να λογούμαι, να δω κι εγώ τα λάθη μου, κοντώ και γιέ μου, πού’ ναι” Βουβάθηκα για μια στιγμή, μα εντάκαρα να λέω: “Ο ένας είναι πλούσιος, ο άλλος διακονιάρης, ο γεις καβάλα μια ζωή κι ο άλλος πορπατάρη, ο γεις χορτάτος μια ζωή κι ο άλλος μην τρώει πράμα, ο γεις βουλιά μες στη χαρά κι ο άλλος μες στο δράμα.” Σκέφτηκα κι άλλα να του πω, μα μου ‘κοψε τη φόρα, φαίνεται ότι εμιλιούμε για λάθη του πολλή ώρα και μου απολογήθηκε για τα δικά μου λάθη, τα όσα κάνουμε όλοι μας, για της ζωής τα πάθη. “Εγώ δεν ήπεψα λεφτά, μα είχα περίσσια αγαθά την πλάση μου στρωμένη, ετσά που όσοι γεννηθούν να είναι χορτασμένοι. Δεν ήπλασα χρυσά κλουβιά για να κλειστείτε μέσα, άνθρωποι να’ναι ετανά τα σε πονούνε βέρσα. Και τα νερά μου καθαρά τα ‘χα στη γης να τρέχουν, μα να που τα εκάματε αρρώστειες να ξετρέχουν. Μα πες μου εδά κοπέλι μου, ποιός ήκαμε τα λάθη, και πες μου ανέ φταίω εγώ για τα δικά σας πάθη, που όλα τα μαγαρίσατε στσι τόπους απού ζείτε, και ύστερα τα λάθη μου έρχεστε να μου πείτε. Μα ναι, κι εγώ, αν και Θεός έκαμα ένα λάθος, ήπλασα εσάς και κάμετε όλον τον κόσμο Άθως.” Βουβάθηκα, ξεπέζεψα από το λοϊσμό μου κι είπα ν΄ανάψω ένα καψί στο δίκαιο Θεό μου.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)

ΛΟΙΣΜΟΚΑΝΑΚΕΜΑΤΑ ΣΕΛ.148
ΔΙΦΟΡΗ ΓΝΩΜΗ
Θέλω να ζήσω και να ’ποθάνω,
με γνώμη δίφορη ίντα να κάμω.
Θέλω να ζήσω στη μοναξά μου,
μα τ’ απογόρευσε ξανά η καρδιά μου.
Πρέπει να ζήσω μακριά ’πό σένα,
να μη γιαγύρω στα περασμένα.
Θέλω να φύγω από τσ’ αθρώπους,
να βρω στο ονείρατο δικούς μου τόπους.
Κι αν δεν μπορέσω να σου ξεχάσω,
τότε στο θάνατο μπορώ να φτάσω.
ΓΙΩΡΓΗΣ Ν.ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)

ΤΟΥ ΘΙΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΙ…
Βρέχει, μου ‘πανε στην πλάση, μα ‘χει ντζη ο Θιός γελάσει, είναι απλά τα δάκριά ντου από τα εσώψυχά ντου Ετσά που θωρεί την πλάση, που την έχουμε χαλάσει, απου εκάψαμε τα δάση για να κάνουμε χωράφια για του πλούτου τα γινάθια Και το δάκρυ απού τρέχει απ τα μάθια του Θεού μας, απού φύση τον ελένε και δεν τονε βάνει ο νους μας, έχει απάνω αλμυράδα, ετσά δάκρυ δεν ξανάδα, όλα να τα φαρμακώνει εισ στσι ποταμούς ν΄απλώνει και αλμύρισε η πλάση κι όλα μπλιο έχουν χαλάσει, ό, τι παίρνει ναι ο Θιος μας, τάξε είναι και δικό μας, κι ο, τι δίνεις του θα πάρεις κι ας μην είναι διακονιάρης. Είναι η φύση ο Θεός μας κι ας τον εκάμαμε οχτρό μας, του ψακώσαμε το δάκρυ κι οντε κλαίει σε μιαν άκρη, όξινη βροχή το λένε και τα δάκριά του καίνε.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)

Το ίδιο το παρόν λογάται παρελθόν, αφού είναι στιγμή και μόνο, απού παίρνει τη θέση ντου το υποτιθέμενο αύριο – αν υπάρξει επόμενη στιγμή. Το μόνο σίγουρο λοιπόν της στιγμής είναι το χθες.
ΓΙΩΡΓΗΣ Ν. ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(ΠΑΛΑΜΙΑΝΟΣ)

Σα θες τη κόβεις τη κλωστή σαν θες τη πω μακραίνεις μα να γενείς και πόθος μου τζάμπα το περιμένεις…
εσύ μακραίνεις τη κλωστή Μα γώ θα τη κοντινό τον πόθο να γενεί καημός ποτέ δεν τον αφήνω…

Αχ Έλληνα μου
Μαρτύριο είναι να θορείς τσ αθρωπους να πίνουνε του Έλληνα το όραμα κοντό και Θιέ μου πούνε που στση παλαιινους καιρούς φτιάχναμε παρθενώνες οντε γη άλλοι οι λαοί ζούσανε σ αχεριώνες…ξανοιξετε το χάλι μας να φταίει γη διχόνοια που ξένοι κουβαλήσανε στση ξεγνοιασιάς τα χρόνια ξεχνα ντη Έλληνα δα μλιο δεν θε με πονου χιόνια δεν έχου τα οράματα ονόματα και Χρώμα κόκκινο μπλε γή πράσινο μαύρο… μά θαινε αγώνα να διώξομε από πάνω μας τση οχθρητας το πάθος Η φτώχεια ανε δέρνει μας είναι δικό μας λάθος…
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
(Παλαμιανος)

κλάψε Ελλάδα…
Ελλάδα μάνα μουσα μου έκαψα Ναι σε πάλι ζωές Ελλήνων κάμανε στα λάθη τους χαλάλι αυτοί που σε πρόδωσανε κι να που σε πουλουνε κι να που θενε ερημος τόπο για να σε δούνε…κι να που βολεύτηκανε στου Κράτους την καρέκλα Ελλάδα κλάψε τα χάσες και τσι νεκρού σου μέτρα….
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΝΑΚΗΣ

 

 

 

Ελέγξτε επίσης

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΝΤΑΡΟΣ – ΔΕΙΠΝΟ ΨΥΧΗΣ (ΓΙΩΡΓΟΣ & ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ) © 2024

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΝΤΑΡΟΣ ΣΤΙΧΟΙ | ΜΟΥΣΙΚΗ : ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ | ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ : ΝΙΚΟΣ …