Κουβεντιάζοντας για τον Κακλή

Κουβεδιάζοντας οψές με κάποιο φίλο μου το Νικολή το Κρουσταλάκη εδω στο μαγαζί μου για το Μανώλη Κακλή μου λέει…

Το 1980 έπαιζε ο Κακλής με το Ροδάμανθο στη χώρα στα Ριζίτικα απάνω στη Θέρισσο.

Επήγαμε μνιά παρέα να τον ακούσουμε…

Αγαπολογούσαμε εκεινά την εποχή και σαν μας είπε νε το τραγούδι ”σαν νάμαι στο παράδεισο οντε βρεθώ κοντά σου”

μόλις το ακούσαμενε ετροζαθήκαμε…!

Εγώ μου λεει εβάστουνα δεκαεφτά χιλιάρικα…

Με αυτό το τραγούδι ξανά και ξανά έβαλά τα ούλα του Κακλή και ένας άλλος απο τη παρέα ήβαλέ ντου μνιά δεκαργιά χιλιάδες όσα εβάστανε κι αυτός.

Εκάτσαμε μου λέει μέχρι το πρωί…

Σαν εκατέβηκενε ο Κακλής ήρθενε στο τραπέζι μας και ήπιαμε ένα κρασί..(αυτός δεν έπινε) αλλά για το καλό ήπχιασε το ποτήρι να κάμομε στσ’ υγεία.

Απάνω στη κουβέντα μου βάνει τα δεκαπέντε χιλιάρικα στη τσέπη και μου λέει.

Τα δυό χιλιάρικα εκράτηξα…είναι αρκετά… και την άλλη βόλτα με το καλό να ξανάρθετε…

Λέγοντάς μου αυτά τα λόγια εδακρύσανε τα μάθια ντου, μαζί με τα δικά μου..

1. Αυτός ήταν ο μεγάλος καλλιτέχνης αλλά και ΑΡΧΟΝΤΑΣ της αθρωπχιάς ο Μανώλης ο Κακλής…ΑΘΑΝΑΤΟΣ…αντώνης κουκλινός.