Άλλοι με Βάλανε μέσα στα κρητικά μα εσύ ..φταις και αγάπησα το καλό κρητικό τραγούδι…
Δεν το χωρεί η σκέψη μου ,Πως εσβησες Μανώλη
Κι ούτε και συ φαντάζεσαι Πως κλαίει η Κρήτη όλη.
Να πω πως το καμες καλά ,Και πηγες στο παιδί σου;
Δεν έχω ελαφρυντικό ,Φίλε μου στην φυγή σου.
Να πας με το κοπελι σου ,Που σου χει λείψει τόσο
Και την φυγή σου όσο μπορώ ,Μέσα μου θα μερωσω
Να βρεις τον κλάδο τον μανιά ,Τον καρπουζομανωλη
Τον συφογιωργη τον ψαρή ,Μα σ’ανημενουν όλοι
Τον μαρκογιαννη που έλεγες ,Πως ήταν Αδερφος σου
Ψάξε και τον γερασιμο ,Βρες και το Μαρινιω σου
Να βρείτε και τον σκορδαλο ,Τον Κώστα τον Μουντάκη
Βρείτε τον ναύτη απ τα χανια ,Μα και τον ανδρουλακη.
Κουμπάρους και συντεκνους σας ,Και στεσε χοροσταση
Και εβγα μπροστά τραγουδησε , Ο αδης να χαλασει.
Και σπάσετε τσοι φυλακές , Του βουλισμενου αδη
Οπισω να γυρισεται , Στην Κρήτη ένα βράδυ
Και πες του θιού τραγουδιστά , Και Καν τον να δακρύσει
Πως όσο υπάρχει Κρήτη εδώ , Ο μανωλης δεν θα σβήσει
Γιατί ν’το φως σου δυνατό , Και οι θρύλοι ζουν για πάντα
Αμε Μανώλη στο καλό , Τση Κρήτης πρώτε άντρα…
Γιαννης Θεοδωράκης
Άλλοι με Βάλανε μέσα στα κρητικά Μα εσυ φταις και αγάπησα το καλό κρητικό τραγούδι παράξενα τα παιχνίδια της ζωής που μετά την συνέντευξη μας η οποία ήταν και η τελευταία σου μου είπες Γιαννιω μου πέρασα τοσονα καλά που θέλω να ξανάρθω πάλι και ενώ δώσαμε τα χέρια εσυ έφυγες τόσο ξαφνικά καλό ταξίδι άντρα μου αιωνία η μνήμη σου.