Υπάρχουν και στση μέρες μας ,άνθρωποι π αγαπούνε
Που σέβονται κι οντε μπορούν και τσ’ άλλους βοηθούνε
Που’χουν περάσει βάσανα μα σου γλυκομιλούνε
κι έχουν τον μ-πόνο μέσα τους μα πάντα σου γελουνε
Που χουν χαρές να χαίρουνται μα μέσα τους πονουνε
γιατί σε άλλους βάσανα Τα μάθια ν- τος θωρουνε
που χουνε μέσα στην ψυχή ανθρωπινεs αξίες
Και κακοσυνη δε βαστουν για τση περιουσίες
ΠΟΥ χαιρουνται για τση χαρές απου θωρουν των άλλω
Και που το λίγο θεωρούν που τους δωθει ΜΕΓΆΛΟ
Που τους προσβάλεις άδικα Και σου ζητούν συγνώμη
Κι αφήνουνε το στο Θεό Να βγάζει αυτός τη γνώμη
ΠΟΥ ‘ναι αθρωποι στη ζωή με τ” άλφα ΚΕΦΆΛΑΙΟ
Και που το να σαι ταπεινός Το θεωρούν σπουδαίο
ΠΟΥ τρέχουνε να βοηθούν για τσ άλλους τον καημό τους
Κι ας ξέρουνε πως δε θα δουν ούτ’ενα στο δικό τους
αυτούς τσ ανθρώπους στη ζωή Πάντοτε θα θαυμάζω
Κι όσο θα ζω θα προσπαθώ Και γω σ αυτούς να μοιάζω
Μιχάλης Σπυριδάκης
Αγιοι Δέκα 8/2/2023