Αντώνης Κουκλινός – Δυό ήρωες δυό Αετοί (Ρίμα – Μαντιναδες)

Αιγαίο εμαύρισανε, στο πένθος, τα νερά σου,
στην ώρα του καθήκοντος, χάθηκαν δυό παιδιά σου.
Με τα φτερά τση θέλησης, δυό ήρωες πετούνε,
κ’ ήρθενε η κακιά στιγμή, για πάντα να χαθούνε.
Λυγίσανε δυό Αετοί, στου χάρου το καρτέρι,
στην ώρα του καθήκοντος κ’ όχι από ξένο χέρι.
Καθημερνός ο πόλεμος, ποτέ δε θα τελειώσει,
να μη τολμήσει ανάστημα, εχθρός για να σηκώσει.
Ευστάθιος και Μάριος, δυό Αετοί και πάλι,
για τη Πατρίδα δώσανε, το αίμα τους χαλάλι.
Πώς να λουφάξει στη καρδιά, πως να καταλαγιάσει,
μνιά μάνα πού ‘χασε το γιό κ’ ο πόνος να περάσει.
Κλαίνε κ’ οι πέτρες σήμερο, στο τελευταίο αντίο,
πχιός λογαργιάζει τη βροχή, το χιόνι και το κρύο.
Στο κάθε δάκρυ απου θα βγεί, τα μάθια να βουρκώσει,
εύχομαι μάνας η καρδιά, να μη ξανα ματώσει.
Ήρωες θά στε στσι καρδιές, για πάντα αγαπημένοι,
Ευστάθιε και Μάριε, δαφνοστεφανωμένοι.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς, που χάθηκαν στο χρόνο,
για νά μαστε ελεύθεροι κι όχι στα λόγια μόνο.
Λαός που δοκιμάζεται, είμαστε δίχως άλλο,
και θέλει υπευθυνότητα, με φρόνημα μεγάλο…

κουκλινός 3/2/2023.