Στο πένθος έχει βυθιστεί ολόκληρη η Κρήτη μετά την ανακοίνωση του θανάτου του πολύ γνωστού οργανοποιού και Κρητικού Καλλιτέχνη Γιάννη Ρομπογιαννάκη.
Ο Γιάννης Ρομπογιαννάκης έπαιζε ασκομαντούρα, κρουστά και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, μικρούς και μεγάλους, λάτρεις της Κρητικής μουσικής και όχι.
Η κηδεία του άτυχου καλλιτέχνη θα γίνει το Σάββατο 15 Μαϊου στη 1 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Χωστού στο Ηράκλειο. Η σορός του θα βρίσκεται στο ναό μία ώρα νωρίτερα. Συγγενείς και φίλοι θα σταθούν στο πλευρό της συζύγου του, Μαρίας Καράτζη- Ρομπογιαννάκη, και των δύο του παιδιών, Γιώργου και Αντώνη.
Η είδηση του θανάτου του έσκασε σαν “βόμβα” στην τοπική κοινωνία αλλά και στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Κρήτης σκορπίζοντας θλίψη.
Το μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γεμίσει με μαντινάδες για τον αδικοχαμένο Γιάννη, δείχνοντας πόσο πολύ τον αγαπούσαν.
πηγή maleviziotis.gr/
Από τον Ερωτόκριτου πολλά συλλυπητήρια στην Κρήτη που έχασε τέτοιο δυνατό στήριγμα και την οικογένεια του…
Όλη η Κρήτη δάκρυα πένθιμα έχει χύσει,
κι είναι η λίμνη του Ζαρού γοργό να ξεχειλίσει!
Ο Θεός να σε αναπαύσει αδερφέ!
Εμμανουήλ Παπαδάκης
“ΑΝΤΙΟ ΓΙΑΝΝΗ ΡΟΜΠΟΓΙΑΝΝΑΚΗ”
Όλοι μας αυτοκτονήσαμε τον μουσικό Γιάννη Ρομπογιαννάκη όπως και τον Γιώργο Μαυρομανωλάκη πριν λίγα χρόνια, αλλά και τους αυριανούς αυτόχειρες.
Το παίζουμε φίλοι με επαίνους και δοξασίες, αλλά κανείς μας δεν μπήκε στο πετσί κανενός τους, να γνωρίσουμε τι πόνος υπήρχε μέσα τους για να φτάσουν σε αυτή την απελπιστική τους “λύση”.
Λυπάμαι που δεν μπορεί να γίνει κανονική κηδεία σε αυτόχειρα, αλλά περισσότερο λυπάμαι για μας τους πεθαμένους ζωντανούς μουσικούς, που αντί να πούμε συγγνώμη Γιάννη που δεν σου συμπαρασταθήκαμε ανθρωπίνως όσο ζούσες, θα βρούμε πεθαμένες φωτογραφίες μαζί του, αλλά και θα γράψουμε ότι πιο φτηνό μαντιναδικό, για να φανεί πάλι η αφεντιά μας και να θάψουμε εκείνον, που πιο θαμμένος πια δεν γίνεται.
Γιάννη μου…
Συγχώρεσε με που δεν σε γνώρισα ποτέ από κοντά. Έχω τεράστια ευθύνη για την κίνηση σου.
Ο Θεός να με συγχωρέσει και εσένα να αναπαύει αιώνια, αν είναι το θέλημα Του.
(Αιωνία η μνήμη σου αδερφέ μου)…
Ιωάννης Ε. Φιλιππάκης
Ποιός διάολος στην έβαλε… στο νού σου την ιδέα…
πως είναι άσκημη η ζωή…κι είναι στον Άδη ωραία….
(Πέτρος Κακεπάκης)
Καλο ταξιδι εκια που πας…
Στον αλλο κοσμο Γιαννη….
Πως δε θα ξαναμσιξομε….
Ο νους μου δε το βανει…..
Alexandros Vathianakis
Δεν έχω λόγια. Άξιος μουσικός, άξιος μάστορας, μα πάνω απ΄ όλα άξιος φίλος… Έγραψες τη δική σου ιστορία που θα μείνει ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου. Αναβίωσες και καθιέρωσες ένα όργανο ξεχασμένο, και κατασκεύασες οργανάρες που θα ηχούν για πάντα με τη φωνή που τους έδωσες, τη φωνή σου. Σου χρωστώ πολλά όπως και πολλοί άλλοι. Ένα κομμάτι της καρδιάς μου σήμερα ξεπατώθηκε βίαια. Αθάνατος!
Stelios Petrakis
“Έπιασα πάλι το χαρτί, να γράψω, μα η πένα…
Δε στάζει το μελάνι της, να γράψει και για σένα…
Πέρασε φαίνεται η φουρνιά, του Κώστα του Μουντάκη,
Του Φουσταλιέρη, του Λαγού, μα και του Μπερνιδακη…
Δεν τους γλεντιζει ο Σκορδαλός, μηδέ κι ο Σταυρουλάκης, ούτε τους φτάνει ο Κακλής, μηδέ κι ο Καρπουτζάκης…
Εμαζωχτηκανε πολλοί, φαίνεται χθες το βράδυ,
Και όρεξη εβγαλανε,
Στο Βουλισμένο Άδη…
Κι απής εμερακλωσανε,
Απάνω στην παρέα,
Κι είχανε γλέντι δυνατό,
Και πέρναγαν ωραία,,
Αν έχει ο Άδης ομορφιές,
Έπαιξε πάλι ο Κλάδος,
Κι εσείστηκαν, τα έγκατα,
Ολόκληρης τσ’ Ελλάδος…
Εφώναξε ο Αρχάγγελος, ο μέγας Ψαρονίκος,,
Κι άνοιξ’ η γής κι ακούστηκε πολύ μεγάλος χτύπος…
Κατέβα Γιάννη μερακλή,
Έπά, σε θέμε ούλοι…
Να μας κρατείς στο πλάι μας, ρυθμό με το νταούλι…
Δεν είναι τούτο χωρατό,
Του Γιώργη του Κουμιώτη…
Ο Χάρος πήρε μερακλή,
Στην ακριβή του νιότη….
Και πήρε το Ρομπόγιαννο,
Τον άντρα με το πάθος…
Γιάντα να κάνεις μρε Γιαννιό,
Τέθοιο μεγάλο λάθος;;
Χαιρέτα μου το φίλο μου,
Γιάννη, το Διομήδη,,
Και τον Τριβίζο που πολύ,
Μας έχουν λήψει ήδη…
Καλό ταξίδι μερακλή,
Σήμερο, με θιαμπόλι…
Στον κάτω κόσμο θα γλεντούν…
Οι μερακλήδες όλοι”….!!! [Χάρης Μωραΐτης]
Ίντα καημός, σου γκρέμισε τση ζήσης τα θεμέλια,
κι έφυγες και δε σκέφτηκες τα δυο σου τα κοπέλια.
Nikos Manioudakis
Όταν θα ‘ρθω θα σου κρατώ χιλιάδες αναμνήσεις…
να δεις ότι δεν πρόλαβες κ οτι ‘θελες να ζήσεις..!
Φανουρία Κουτεντάκη
Είναι στιγμές που είναι καλύτερα να σιωπάς..Αλλά ένα γιατί θα μας τυρραναει πάντα!!!Ο ΘΙΟΣ να αναπαύσει την ψυχή σου και να σου δώσει γαλήνη.
Καλή δύναμη και καλό
κουράγιο στους οικείους του.
Μακάρι…Δεν λέω τίποτα άλλο μεγάλε τροβαδούρε της “Κρητικής μας μουσικής”!!!
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ…
Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας…
Αθάνατε “Ρομπόγιανεεε”.
Billys Dramountanis
Παίξε μου εδά ασκομαντούρα!!!
Καλό παράδεισο φίλε μου καλέ….
“Άθρωπος δεν τον ηκούσε
φαίνεται το καημό σου,
κι’είναι μεγάλο το”ΓΙΑΤΙ???”
πα’φήνει ο χαμός σου. ”
Έφυγες.. Μα δεν σκέφτηκες… Πόσο θα μας πληγώσεις…γυρισε πίσω Γιάννη μας… Χαρά να μας έδωσες.. 💔💔
Αρχικά έχω πάθει ΣΟΚ…
ΚΑΛΌ ταξίδι αγαπημένε Γιάννη μας… 💖
Είμαι πολύ περιφανη που σε γνώριζα και που είχα κάνει τόσες παρέες μαζί σου έμαθα πολλά… 💔😭Δεν υπάρχουν λόγια για το χαμό σου… Η γωνία σου στο πάλκο αδεια από δω και πέρα…
Καλοστραθια 💔😭
Μαρίνα Προβιδάκη
ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΤΑ ΓΛΕΝΤΙΑ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ
ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ Η ΑΣΚΟΜΠΑΝΤΟΥΡΑ ΣΟΥ
ΝΑ ΛΕΜΕ “ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΟΜΠΟ”..
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΟΜΠΟ
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟ
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
Manos Makridakis
Να’χε παραδεχτεί ο Θιός
σφάλμα πως εχει κάνει…
και να’ναι λεει ψεύτικος
ο μισεμός σου Γιάννη…
Babis Vitoros
Απ τσι χαρές σου το χω εγώ
στο σπίτι φιλαμένο
και το ξανοιγω ολημερης
και το χω στολισμένο!!!!
Καλοστραθιά αγαπημένε μου φίλε όπως σε έλεγα πάντα “ΡΟΜΠΟΤΖΟΝ”
Nikos Sinolakis
” Μά απ΄ούλα πού ΄καμεν ο Θιός καλά και βλοημένα,
μονάχα τρία πράματα δεν έκανε στο κόσμο,
σκάλες απού τον ουρανό, στ΄τσί θάλασσες γεφύρια.
Κι απού τον Ἀδη γαερμό…. ”
Κωστής Κωστάκης
Γεια σου Ρόμπο! φωνάζαμε όταν το γλέντι ήταν στο αποκορύφωμα. Και ο Γιάννης ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Άφηνε το κρουστό όργανο που κρατούσε μέχρι τότε με προσοχή δίπλα του και έπιανε το πνευστό. Την ασκομπαντούρα, που απογείωνε το γλέντι. Ενώ ο Νικηφόρος Αεράκης ή ο Βασίλης Σκουλάς ή όποιοσδήποτε άλλος λυράρης συνέχιζε να παίζει ξέφρενα, ο Γιάννης φυσούσε αέρα με τα πνευμόνια του το πανάρχαιο όργανο φτιαγμένο από δέρμα έριφου*. Όταν τελείωνε αντάλλασσε γρήγορες ματιές με τον Λυράρη που με ένα νεύμα του έλεγε να μπει! Και ο Γιάννης έμπαινε συνήθως με το:
Κάμε μια βόλτα στο χωριό και πες μου ποιος σ’ αρέσει
Καημένη δεν παντρεύεσαι γιατί είμαι γω στη μέση.
Και όταν η μουσική του μας έπιανε από το χέρι και μας ανέβαζε στα ουράνια, θέλοντας και αυτός να πετάξει, σηκωνόταν από την καρέκλα του και συνέχιζε όρθιος και έμοιαζε με τρένο που με το ζόρι κρατιόταν στις ράγιες του.
Καλοστραθιά Γιάννη Ρομπογιαννάκη! Θα λείψεις σε πολλούς.
*ρίφι, κατσίκι
Giorgos El Aerakis
..Δεν εχω λογια για πω ,μες στη καρδια τι νιωθω….
….Απου ‘σουν κομματι σπανιο , #ΑΝΘΡΩΠΕ των #ΑΝΘΡΩΠΩ…
Η ασκομαντουρα σου… Εσωπασε, δεν βγαζει μπλιο τζη ηχους….
….Τα ζαλα χασαν το χορο και τα τραγουδια στιχους..
(Μαρθα παρθενη)
Απόψε έφυγε ένας από τους μεγαλύτερους οργανοποιούς της χώρας μας. Ένας νέος άνθρωπος γεμάτος ζωή και δημιουργία.
Σε ευχαριστώ για όλα Giannis Rompogiannakis . Για τις συμβουλές , για το υπέροχο όργανο που μου έφτιαξες αλλά και που παρακολουθούσες τα βήματα μου με τόσο ενδιαφέρον δίνοντας μου δύναμη. Καλό κατευόδιο!
Spyros Giakoumelos
Πολύ νωρίς το σκέφτηκες..
Ετσα μακρύ ταξίδι..
Σε τόπους που δε βγαίνει μπλιο.
Μα ούτε και ήλιος δίδει…
Καλοστραθια σου…Γιάννη ..
Katerina Aerakh
Μ` ίντα θεργιά επάλευγες
κι ερίξανέ σε χάμαι,
κι αντι να πεις ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ
τ` άφηκες να σε φάνε.
Δέσποινα Σπαντιδάκη
Πόσο μεγάλη σκοτεινια
έχει ο νους τ’αθρωπου
και κρύβει το περίτεχνα
το βλέμμα του προσώπου
Giorgos Kanakakis
Μες το μυαλό μας δυό θεριά..
έχουνε κατοικήσει…
κι’ αλοιμονο αν το κακό
η το καλό νικήσει….
Georgios Iosif Sifakis
Ένα να πω μ’ απόμεινε…..
για το στερνό σου ζάλο…..
μια πίκρα για το άδικο….
κι ένα γιατί μεγάλο !!
Κώστας Λάμπος
ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΓΕΡΟΙ ΣΑ ΤΟ ΑΣΤΣΑΛΙ
“ΒΟΗΘΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ” ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΟΥΝΕ ΚΙ ΑΛΛΟΙ….
ΚΑΛΟΣΤΡΑΘΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤ’ ΕΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ
ΚΙ ΑΠΟ ΨΗΛΑ Σ’ ΟΣΟΥΣ ΓΑΠΑΣ
ΚΑΙ Σ’ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ…
ΒΟΥΛΑ ΧΑΝΙΩΤΑΚΗ-ΜΠΑΣΤΑΚΗ
ΕΝΑ ΨΙΧΑΛΙ ΤΟΥ ΚΑΗΜΟΥ
ΠΟΥ Σ ΕΧΕ ΠΝΙΞΕΙ ΓΙΑΝΝΗ…
ΘΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΑΠΑΝΩ ΜΑΣ
Ο ΠΟΝΟΣ ΣΟΥ ΝΑ ΓΙΑΝΕΙ…
Παντελής Κακουλάκης
Καλοστραθιά Ρομπόγιαννε ,για τη ζωή την άλλη
να πας να βρεις τον κύρη σου,παρέα να ‘στε πάλι…
Είναι σκληρο εις το χαρτί, τσι νέους να κολλούνε
κι οι μάνες τα κοπέλια ντως,να τα μοιρολογούνε…
Σήκω να παίξεις κοντυλιές,Ρομπόγιαννε όπως πρώτα
να τρανταχτεί και ν’ ανοιχτεί,του κάτω κόσμου η πόρτα…
Απίστευτο ‘ναι η φεύγα σου,και πώς να μή δακρύσω
μα κάνω πέτρα την καρδιά,να σ’ αποχαιρετήσω…
Γιωργης Βρεντζος
Πρώτη φορά ένα” γιατί ” τόσες πληγές μας κάνει.
σε όλους εμάς τσι φίλους σου. Ρομπογιαννακη Γιάννη.
Μια τρίχα από το θάνατο είναι η ζωή τ ανθρώπου.
μα είν’ άδικο να φευγουνε “ξαθερια” αυτού του τόπου.
Καλό ταξίδι αδερφέ και φίλε μου Γιάννη Ρομπογιαννακη
Γρηγόρης Παραγιουδάκης
Μια τρίχα από το θάνατο
είναι ετούτη η ζήση
μα είναι κρίμα κι άδικο
ετσα λογιως να σβήσει….
Μ.Χ(ΚΑΝΟΝΗΣ)