Μουσική : Γιώργος Στρατάκης
Στίχοι : Κατερίνα Αεράκη
Πρώτη εκτέλεση : Γρηγόρης Σαμόλης
Δημήτρης Ζωγραφάκης: Κιθάρα
Αλέκος Χατζάκης: Κοντραμπάσο – Sound effects
Βασίλης Γιασλακιώτης: Τύμπανα
Γιώργης Σαλούστρος: Ασκομπαντούρα, θαμπιόλι
Μάνος Στρατάκης: Νταούλι
Τεχνικοί ήχου: Κώστας Μαρκάκης & Μάνος Τσιριγωτάκης
Επιμέλεια φωτισμού: Κώστας & Θανάσης Αθανασάκης
Επιμέλεια εικόνας: Γιώργος Κοντοχριστοφής & Ηρακλής Πακιουφάκης
Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στον ενετικό πύργο της Ροδιάς.
Καλή σας ακρόαση!!!
Με εκτίμηση
Νίκος & Γιώργος Στρατάκης
Όλη η ζωή μου πέρασε κρυμμένος σ ένα Σπήλιο
Δίχως να ακούσω εμιλιά δίχως να δω τον ήλιο
Μακρύνανε τα γένια μου σαλεύγω και πατώτα
Και τα μαλλιά μου ασπρίσανε στσι πλάτες μου θωρώτα.
Σ ένα Σπήλιο μοναχός μου πέρασε όλος ο καιρός μου
Να θυμούμαι μιαν αγάπη κι όσα έχω κάνει λάθη
Με την σκέψη τζη αντάμα θέτω και ξυπνώ στο κλάμα
Γέρασα μα δε λυπούμαι όσοι αγαπούν πονούνε.
Υπάρχει μια κρυφή σπηλιά που την ε κατοικούνε
Εκείνοι που απ του σεβντά τα βάσανα λυγούνε
Εκεια ξορίστικα κι εγώ εκείνης να σε ξεχάσω
Ήμουν νιος μα εγέρασα μα γνώμη δεν αλλάσω.
Σ ένα Σπήλιο μοναχός μου πέρασε όλος ο καιρός μου
Να θυμούμαι μιαν αγάπη κι όσα έχω κάνει λάθη
Με την σκέψη τζη αντάμα θέτω και ξυπνώ στο κλάμα
Γέρασα μα δε λυπούμαι όσοι αγαπούν πονούνε.
Είχα μια αγάπη κάποτε που τη ζηλεύαν όλοι
Και ροζονάραμε μαζί στσ αγάπης το περβόλι
Σγουρά μακρά ‘χε τα μαλλιά μια θάλασσα που λένε
Μα πνίγηκαν τα όνειρα κι ελπίδες βουλοπλένε.
Σ ένα Σπήλιο μοναχός μου πέρασε όλος ο καιρός μου
Να θυμούμαι μιαν αγάπη κι όσα έχω κάνει λάθη
Με την σκέψη τζη αντάμα θέτω και ξυπνώ στο κλάμα
Γέρασα μα δε λυπούμαι όσοι αγαπούν πονούνε.